Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie WSA Halina Chitrosz, NSA Danuta Małysz (spr.), Protokolant st.insp. Wiesława Wojtal, po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2004 r. sprawy ze skargi Zakładów Azotowych na decyzję Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie określenia wpłaty z zysku za okres od 1.01.2000 r. do 30.06.2001 r. oddala skargę
Uzasadnienie.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...], Nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Zakładów Azotowych od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] maja 2003 roku, Nr [...], odmawiającej uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie określenia wpłaty z zysku za okres od 1 stycznia 2000 roku do 30 czerwca 2001 roku, Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu powyższej decyzji podano, iż wymienioną decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej odmówił uchylenia decyzji ostatecznej określającej Zakładom Azotowym wpłatę z zysku za rok podatkowy od 1 stycznia 2000 roku do 30 czerwca 2001 roku, bowiem stwierdził, że nie wystąpiły przesłanki do wznowienia postępowania, o których mowa jest w art.240 Ordynacji podatkowej.
W odwołaniu Spółka wniosła o uchylenie przedmiotowej decyzji organu I instancji oraz o przesłuchanie świadków na okoliczność ich rozmowy z Inspektorami Kontroli Skarbowej. W motywach odwołania strona podniosła, iż - jak wskazywano we wniosku o wznowienie postępowania - zmiana rozliczenia wpłat z zysku winna nastąpić w związku z wyjściem na jaw istotnych dla sprawy nowych okoliczności faktycznych istniejących w dniu wydania decyzji, ale nieznanych organowi wydającemu decyzję - w podstawie naliczenia wpłat z zysku należało uwzględnić kwotę dotyczącej lat ubiegłych rezerwy na przewidywane świadczenia emerytalno-rentowe oraz nagrody jubileuszowe dla pracowników w wysokości zł.39240993,00 /spowodowałoby to powstanie nadpłaty w przedmiotowym podatku w kwocie zł.5886148,00/. Odwołująca się zwróciła przy tym uwagę na to, że w uzasadnieniu decyzji odmawiającej uchylenia decyzji ostatecznej organ kontroli skarbowej przedstawił odmiennie treść uwag dotyczących rezerwy, o której mowa, niż sformułowała je strona, która twierdziła, że sprawa rezerwy nie była znana organowi wydającemu decyzję, organ ten nie ustosunkował się do kwoty tej rezerwy, nie była ona ujawniona w rachunku zysków i strat, organ nie posiadał też dekretu stanowiącego podstawę ujęcia rezerwy w księgach. Podniosła też, iż gdy w dniu [...] kwietnia 2003 roku w siedzibie Zakładów zgłosili się inspektorzy G. S. i T. D. celem przeprowadzenia czynności w zakresie wznowienia postępowania, w toku rozmowy stwierdzili, iż skoro rezerwa była księgowania w wynik lat ubiegłych, to kwota zł.39240993,00 nie podlegała kontroli, a nadto zażądali dekretu księgowego i innych dokumentów, co świadczy, że pierwotnie organ kontrolny uwzględnił tylko kwotę rezerwy zł.4679027,72, przedmiotowa zaś rezerwa nie była mu znana i kontrolujący nie badali jej w toku uprzednio prowadzonego postępowania, a analiza stanu faktycznego odnośnie tej rezerwy została przeprowadzona już po wniesieniu wniosku o wznowienie postępowania.
Odpowiadając na zarzuty odwołania Izba Skarbowa wskazała, że istotą wznowienia postępowania jest przeprowadzenie ponownego postępowania i wydanie decyzji podatkowej w sprawie, w której zapadła już decyzja ostateczna, jeżeli postępowanie, w którym została wydana, jest dotknięte wadą proceduralną określoną przepisami prawa.