Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz (spr.), Sędziowie WSA Halina Chitrosz, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant asyst. Monika Bartmińska, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2004 r. sprawy ze skargi [...] SA w C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r., oddala skargę
Uzasadnienie.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...], Nr [...], po rozpatrzeniu odwołania "[...]" S.A. w C. od decyzji Urzędu Skarbowego z dnia [...] września 2001 roku, Nr [...], odmawiającej stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 rok, Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W motywach powyższej decyzji podano, iż w dniu [...] lipca 2001 roku "[...]" S.A. w C. złożyła w Urzędzie Skarbowym wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 rok, podając w jego uzasadnieniu, iż do przychodów 2000 roku bezpodstawnie zaliczyła dodatnie różnice kursowe w kwocie zł.3343868,50, wynikające z umowy barterowej zawartej z partnerem [...], której realizację zakończono w połowie 2000 roku; według załącznika nr 1 do wniosku przychód z dodatnich różnic kursowych z tytułu rozliczenia kontraktu barterowego wyniósł zł.3343868,50, podatek po potrąceniu przychodu z różnic kursowych zł.1790315,00, a nadpłata zł.1003160,00. Jednocześnie z wnioskiem Spółka złożyła zeznanie ostateczne o wysokości osiągniętego dochodu /poniesionej straty/ za rok podatkowy od 29 grudnia 1999 roku do 31 grudnia 2000 roku wykazując należny podatek dochodowy od osób prawnych w kwocie zł.2793475,00.
Wcześniej, w złożonym dnia [...] kwietnia 2001 roku zeznaniu wstępnym CIT-8 za okres 1 stycznia - 31 grudnia 2000 roku Spółka wykazała podatek należny po odliczeniach zł.2776119,00, należne zaliczki zł.2636093,00, do zapłaty zł.140026,00 /kwota uiszczona 2 kwietnia 2001 roku/.
Nadto Spółka złożyła dwa zeznania ostateczne CIT-8, jako korekty zeznania za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2000 roku: w pierwszym wykazano przychody zł.153674325,91, koszty uzyskania przychodów zł.144253258,98, dochód po odliczeniach zł.9097733,08, kwotę zwiększającą podstawę opodatkowania zł.1320,08, podatek zł.2729715,00, nadpłatę zł.46404,00 /zwrócona ona została dnia 4 września 2001 roku/; w drugim wykazano przychody zł.150330457,41, koszty uzyskania przychodów zł.144253258,98, dochód po odliczeniach zł.5753864,58, kwoty zwiększające podstawę opodatkowania zł.1320,08, podatek należny po odliczeniach zł.1726555,00, nadpłata zł.1049564,00. Kwota ta, jak wyjaśniła Spółka, uwzględnia nadpłatę w kwocie zł.46404,00 oraz kwotę zł.1003160,00 wynikającą ze zmniejszenia przychodów 2000 roku o zł.3343868,50, którą są dodatnie różnice kursowe z tytułu rozliczenia kontraktu barterowego zakończonego w połowie 2000 roku, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
W celu ustalenia, czy Spółka prawidłowo zmniejszyła przychody o wskazaną kwotę, Urząd Skarbowy przeprowadził z czynnym udziałem strony postępowanie wyjaśniające, zebrał materiał dowodowy, dokonał jego oceny i decyzją z dnia [...] września 2001 roku, Nr [...], odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 rok.
We wniesionym odwołaniu strona zarzuciła naruszenie decyzją organu I instancji art.12 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /poprzez błędne przyjęcie, że dodatnie różnice kursowe wynikające z realizacji umowy barterowej zawartej z kontrahentem zagranicznym stanowią źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu/, wskazała, na czym polegała transakcja barterowa realizowana w dłuższym okresie czasu przez "[...]" i potwierdziła, że przy wymianie barterowej nie występuje zapłata w walutach obcych, a w związku z tym nie może być różnic kursowych między dniem zarachowania, a dniem zapłaty. Zdaniem strony, aby powstały różnice kursowe musi nastąpić ich fizyczna realizacja objawiająca się sprzedażą waluty obcej w banku prowadzącym rachunek podatnika, a ponieważ powyższe nie miało miejsca, jedynym rozliczeniem jest zamknięcie kontraktu poprzez ustalenie dochodu liczonego jako różnica przychodu ze sprzedanych towarów otrzymanych od kontrahenta, a kosztem poniesionym w realizacji dostaw ekwiwalentnego towaru z pominięciem różnic kursowych /dodatnich i ujemnych/, o ile one wystąpiły w trakcie realizacji świadczeń wzajemnych. Zakończenie umowy barterowej jest umownym zakończeniem kontraktu, gdzie dodatkowo uczestniczy bank potwierdzający zgodność transakcji dewizowych ze stosowanym prawem, a wyliczone różnice mają charakter statystyczny, bez znaczenia dla realizacji przychodu przez strony transakcji. Stąd za nieuzasadnione uznać należy wliczenia do przychodów 2000 roku dodatnich różnic kursowych. Doliczenie tych różnic do przychodów opodatkowanych skutkuje podwójnym opodatkowaniem kwot, które już wcześniej zostały, zgodnie z art.12 ust.1 ustawy, wykazane jako przychód i nie znajduje oparcia w prawie podatkowym.