Sprawa ze skargi Rady Miasta na akt nadzoru Wojewody w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta z dnia [...] r. nr [...]
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz, Sędziowie WSA Halina Chitrosz (spr.), NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Asyst. Monika Bartmińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 września 2006 r. sprawy ze skargi Rady Miasta na akt nadzoru Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta z dnia [...] r. nr [...] I. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta z [...] r. nr [...], II. orzeka, że zaskarżone rozstrzygnięcie nie podlega wykonaniu w całości, III. zasądza od Wojewody na rzecz Rady Miasta kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/10

Burmistrz Miasta, w imieniu Rady Miasta wniósł skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...]lipca 2006r., Nr [...], otrzymane w dniu 6 lipca 2006r., a stwierdzające nieważność uchwały nr [...] Rady Miasta z dnia [...] czerwca 2006r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania wierzytelności pieniężnych, co do których nie stosuje się przepisów ustawy Ordynacja podatkowa oraz udzielania innych ulg w spłacaniu tych należności.

Wnosząc o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego oraz o zasądzenie kosztów postępowania, zarzucił temu rozstrzygnięciu naruszenie:

1. art. 91 ust. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tj. Dz.U. nr 142 poz. 1591 z 2001 r. z późn.zm.) poprzez pozbawienie skarżącej czynnego udziału w postępowaniu nadzorczym;

2. art. 91 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym w zw. z art. 107 § 1 i § 3 kpa poprzez rozbieżność pomiędzy sentencją rozstrzygnięcia nadzorczego ( stwierdzenie nieważności uchwały w całości) a uzasadnieniem faktycznym i prawnym ( zapowiedź w tytule stwierdzenia nieważności uchwały w części obejmującej § 2 ust. 1 i 2, § 2 ust. 7 oraz § 4 ust. 1 w brzmieniu" biorąc pod uwagę możliwości płatnicze dłużnika oraz uzasadniony interes Gminy Miasta " ) oraz rozbieżność między prowadzonym postępowaniem ( określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania) a rezultatem tego postępowania, zawartym w rozstrzygnięciu nadzorczym;

3. art. 43 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych (Dz.U. nr 249 poz. 2104 z późn.zm.) poprzez zakazanie precyzowania zasad udzielania ulg i niezastosowanie wykładni gramatycznej przepisu.

W uzasadnieniu skargi wskazano, iż Wojewoda zasadnie wywodzi, iż uchwała została mu doręczona w dniu 8 czerwca 2006r.

Pismem z dnia 29 czerwca 2006r., organ nadzoru zawiadomił skarżącą o wszczęciu postępowania nadzorczego, podając przyczyny dla których zostało ono podjęte. W końcowej części pisma zakreślony został termin, co do możliwości złożenia dodatkowych wyjaśnień w sprawie do dnia 2 lipca 2006r.

Strona skarżąca podkreśliła, iż pismo to wpłynęło do Urzędu Miasta w dniu 5 lipca 2006r., a więc 3 dni po upływie terminu zakreślonego przez organ do złożenia wyjaśnień i z tej okoliczności wywodzi, iż została pozbawiona całkowicie możliwości złożenia wyjaśnień w terminie. Wskazano, iż mimo zaistniałej sytuacji wyjaśnienia takie zostały przesłane organowi nadzorczemu pismem z dnia 6 lipca 2006r., ale też zwrócono uwagę, iż już w popołudniowej poczcie tego samego dnia tj. 6 lipca 2006 r. doręczone zostało rozstrzygnięcie nadzorcze.

Zdaniem strony skarżącej, w sytuacji, gdy postępowanie nadzorcze składa się z szeregu czynności procesowych i służy eliminowaniu naruszeń prawa, a przede wszystkim prawa materialnego w uchwałach organów gminy, zaś zawiadomienie o wszczęciu postępowania i prawo złożenia wyjaśnień służy zapewnieniu stronom postępowania możliwości ochrony ich interesu jeszcze przed rozstrzygnięciem sprawy, to w zaistniałej sytuacji było ono prowadzone z uchybieniem przepisów kpa, które w tym przypadku stosuje się odpowiednio. Tym samym - w jej ocenie - doszło do rażącego naruszenia podstawowej zasady postępowania administracyjnego, gwarantującej czynny udział strony w postępowaniu. Strona skarżąca została pozbawiona bowiem możliwości obrony swojego stanowiska, co z kolei, jak twierdzi, zaważyło na wyniku postępowania nadzorczego.

Strona 1/10