Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Gdulewicz, Sędziowie WSA Halina Chitrosz, NSA Anna Kwiatek (spr.), Protokolant asyst. Anna Strzelec, po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2004 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów niezaewidencjonowanych za 1999 r. - oddala skargę
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpoznaniu odwołania J. K., utrzymał w mocy decyzję Urzędu Skarbowego z dnia [...] czerwca 2003r. określającą wartość niezaewidencjonowanego przychodu z działalności gospodarczej wykonywanej w 1999r. za sierpień w kwocie 26.640.25 zł i ustalającej zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20% w kwocie 5.238 zł.
W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Izby Skarbowej podał, że w toku postępowania przeprowadzonego przez organ I instancji ustalono, iż podatnik w latach 1997-2002 wykonywał działalność gospodarczą polegającą na imporcie samochodów i ich części (nadwozi) oraz zakupie w kraju silników samochodowych a następnie sprzedaży kompletnych samochodów w kraju. Ustalono, że w tych latach podatnik na własny rachunek i we własnym imieniu sprowadził z zagranicy 20 samochodów, 2 nadwozia samochodowe, 1 motocykl oraz zakupił w kraju 2 silniki samochodowe i sprzedał 19 samochodów bez zgłoszenia obowiązku podatkowego. Sprzedaż tych samochodów w latach 1998-2002 dokonywana była w celach zarobkowych, podatnik i jego żona nie posiadali innego źródła dochodów, a cena sprzedaży każdego samochodu była wyższa od ceny zakupu.
W 1999 r. podatnik sprzedał jeden samochód ciężarowy Ford Transit, w dniu 17 sierpnia 1999r., nabyty w dniu 13 stycznia 1998r.
Ustosunkowując się do zarzutu odwołania, że sprzedaż jednego samochodu w danym roku podatkowym nie przesądzała o wykonaniu jej w ramach działalności gospodarczej i powinna być opodatkowana na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1993 r. Nr 90 poz. 416 ze zm.), organ odwoławczy wskazał , iż okoliczność ta oceniana być musiała łącznie z ustaleniem sprzedaży 19 samochodów w latach 1998-2000 i wyjaśnieniem podatnika, że sprzedany samochód wykorzystywany był do wyjazdów za granicę celem zakupu innych samochodów, a jego sprzedaż nastąpiła po zakupie Fiata Iveco, również służącego temu celowi. Organ I instancji wyjaśnił, że skoro sprzedany samochód służył działalności gospodarczej jako składnik majątku z nią związany, to jego sprzedaż stanowiła przychód z tej działalności na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ocenę tę organ odwoławczy podzielił i wskazał, że na podstawie art.10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy opodatkowana jest sprzedaż rzeczy, która nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Ilość czynności zakupu i sprzedaży, ich częstotliwość oraz fakt, ze dochód ze sprzedaży stanowił jedyne źródło utrzymania rodziny podatnika, wskazywały, zdaniem organu , że czynności podatnika wypełniały przesłanki określone w art. 2 ust. 1 ustawy o działalności gospodarczej (Dz. U. 1998 r. Nr 41, poz. 324 ze zm.), a więc stanowiły źródło przychodu wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym. Organ wyjaśnił, że stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. 1998r. Nr 144 poz. 930 ze zm.) przychody podatnika podlegały opodatkowaniu ryczałtem Wobec nie prowadzenia ewidencji przychodów, na podstawie art. 17 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, wartość przychodu określono w kwocie 26.640,25 zł (na podstawie okazanej umowy sprzedaży i po pomniejszeniu o należny podatek od towarów i usług) i ustalono ryczałt w wysokości 20% w kwocie 5.328 zł.