Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

Za koszty uzyskania przychodu ustawodawca uznał tylko te koszty, które mają bezpośredni związek z działalnością gospodarczą i wpływają na wielkość przychodu.

Wydatki poniesione na likwidację Spółki służyły zakończeniu jej bytu prawnego, a nie poniesiono ich w celu uzyskania przychodu.

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny ustalił i zważył, co następuje:

Bezspornym jest w sprawie, że Jan M. w okresie od 5 stycznia do 22 października 1993 r. był wspólnikiem firmy H.-U. "V". Spółka Cywilna w D., a z dniem 22 października 1993 r. Spółka ta została zlikwidowana.

Organy podatkowe nie kwestionowały faktu oraz wysokości wydatków poniesionych przez Jana M. w związku z likwidacją spółki /obsługa prawna, opłaty notarialne/.

Spornym jest natomiast, czy wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem wymienionych w art. 23 tejże ustawy.

Przepis ten nie daje zatem podstaw do przyjęcia poglądu skarżącego, że kosztami uzyskania przychodu są wszystkie koszty poniesione w ramach spółki cywilnej od dnia podjęcia przez nią działalności do dnia jej rozwiązania jeżeli dotyczą działalności lub jej zaprzestania.

Za koszty uzyskania przychodu ustawodawca uznał tylko te koszty, które mają bezpośredni związek z działalnością gospodarczą i wpływają na wielkość przychodu. Wydatki poniesione na likwidację Spółki służyły zakończeniu jej bytu prawnego, a nie poniesiono ich w celu uzyskania przychodu.

Mając to na uwadze należało uznać stanowisko organów podatkowych za prawidłowe, wydane przez nie decyzję za zgodne z prawem zaś zarzuty skargi ocenić jako niezasadne.

Z powyższych względów Sąd na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ orzekł jak w sentencji wyroku.

Strona 1/1