Sprawa ze skargi B. Ż. w przedmiocie określenia górnych stawek opłat za usługi w zakresie zbierania, transportu i unieszkodliwiania odpadów stwierdza, że § 2 ust. 1 zaskarżonej uchwały został wydany z naruszeniem prawa
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski (spr.), Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Fita, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Protokolant Asystent sędziego Małgorzata Syta, po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2004 r. sprawy ze skargi B. Ż. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia górnych stawek opłat za usługi w zakresie zbierania, transportu i unieszkodliwiania odpadów stwierdza, że § 2 ust. 1 zaskarżonej uchwały został wydany z naruszeniem prawa

Uzasadnienie strona 1/3

Uchwałą nr [...] Rady Gminy z dnia [...], w sprawie określenia górnych stawek opłat za usługi w zakresie zbierania, transportu i unieszkodliwiania odpadów komunalnych na terenie gminy, wydaną na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 3, art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity z 2001 r. Dz. U. nr 142 poz. 1591 z późn. zm.), art. 6 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. nr 132 poz. 662 z późn. zm.), opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa nr [...] poz. [...] z dnia [...] maja 2003 r. Rada Gminy ustaliła zasady rozliczania świadczonych usług w zakresie zbierania, transportu i unieszkodliwiania odpadów komunalnych. Uchwała ta, po uprzednim bezskutecznym wezwaniu Gminy o jej uchylenie, zawartym we wniosku z dnia [...] listopada 2003 r., została zaskarżona w dniu [...] grudnia 2003 r. przez B. Ż. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Skarżący zarzucił uchwale naruszenie jego interesu prawnego oraz niezgodność z art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz wniósł o jej uchylenie w całości. W piśmie z dnia [...] maja 2004 r. skarżący sprecyzował, iż skarga dotyczy § 2 ust. 1 cyt. uchwały. Wskazał również, że nie jest stałym mieszkańcem gminy, nie prowadzi na jej terenie działalności gospodarczej, oraz że jest właścicielem działki rekreacyjnej we wsi O. nad. J., o pow. 300 m2, zabudowanej domkiem letniskowym.

Zaskarżony fragment uchwały dotyczący wysokości stawek opłat rocznych, ma następującą treść:

"§ 2 ust. 1. Stawki opłat płatne rocznie - do 15 marca każdego roku.

1. Właściciele indywidualnych działek letniskowych - 60 zł.

2. Stali mieszkańcy gminy - od nieruchomości, której są właścicielem - 15 zł.

3. Spółdzielnie mieszkaniowe (od lokalu) - 15 zł".

Skarżący w zróżnicowaniu stawek upatruje dyskryminację osób niezamieszkujących stale na terenie gminy.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy wniosła o jej oddalenie. W uzasadnieniu Gmina wskazała, że sprecyzowała podstawę prawną uchwały w jej treści i oparła się na ustawowym upoważnieniu do ustalenia górnych stawek opłat ponoszonych przez właścicieli nieruchomości za usługi. Uchwała nie była kwestionowana przez organ nadzoru, jakim jest wobec gminy Wojewoda. Gmina ponadto wskazała, że skarżący nie wykazał interesu prawnego, który zaskarżona uchwała mogłaby naruszać. Ponadto zdaniem Gminy, do naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia skarżącego dochodzi wówczas, gdy uchwała jest sprzeczna z prawem.

Wojewódzki Sad Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

Wskazać należy, że zadania gminy oraz obowiązki właścicieli nieruchomości dotyczące utrzymania czystości i porządku uregulowane są m. in. ustawą z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (zwaną dalej ucpg). Zgodnie z art. 5 ust. 1 ucpg właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku m. in. przez przyłączenie nieruchomości do sieci kanalizacyjnej lub wyjątkowo wyposażenie nieruchomości w zbiornik bezodpływowy nieczystości ciekłych lub w przydomową oczyszczalnię ścieków bytowych, a także zbieranie powstałych na terenie nieruchomości odpadów komunalnych, oraz właściwe pozbywanie się tych odpadów.

Strona 1/3