Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer,, Asesor WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Asystent sędziego Anna Strzelec, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi W.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty z tytułu opłaty za kartę pojazdu i odmowy zwrotu opłaty I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Starosty z dnia [...] r., nr [...]; II. nakazuje ściągnąć od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz Skarbu Państwa - kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie kwotę 100 /sto/ złotych tytułem wpisu, od uiszczenia którego skarżący został zwolniony.
Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpoznaniu odwołania W.K., utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Starosty z dnia [...] r. odmawiającą stwierdzenia nadpłaty z tytułu opłaty za kartę pojazdu samochodu marki Ford Escort Nr [...] i odmawiającą zwrotu opłaty za kartę pojazdu w kwocie 425,00 zł.
Z akt sprawy wynika, że w dniu [...] czerwca 2005 r. Starosta dokonał decyzyjnej rejestracji pojazdu samochodowego oraz w tym samym dniu wydał kartę pojazdu za pobraniem opłaty w wysokości 500 zł.
Podstawę prawną pobrania opłaty za kartę pojazdu stanowił art. 77 ust. 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. 2005 Nr 108, poz. 175) oraz § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz.U. Nr 137, poz. 1310).
Wnioskiem z dnia 7 lipca 2006 r. W.K. zażądał zwrotu opłaty za kartę pojazdu, podnosząc iż rejestrując samochód zakupiony w Niemczech, zapłacił on za wydanie karty pojazdu 500 zł, tymczasem Minister Transportu obniżył te kwotę do 75 zł, zatem strona żąda zwrotu nadpłaconej różnicy.
Decyzją z dnia [...] lipca 2006 r., wydaną przez Kierownika Filii Wydziału Komunikacji, Transportu i Drogownictwa z upoważnienia Starosty odmówiono W.K. stwierdzenia różnicy z tytułu opłaty za kartę pojazdu oraz zwrotu kwoty 425,00 zł. Jako podstawę prawną decyzji organ wskazał art. 2 § 1 pkt 4, art. 72 § 1 pkt 2 oraz art. 75 § 1 i § 2 pkt 1 lit. c oraz art. 207 ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).
W uzasadnieniu decyzji organ odniósł się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. - sygn. U6/04 stwierdzającego niezgodność § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 prawa o ruchu drogowym oraz z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP i orzekającego równocześnie, że niekonstytucyjny przepis rozporządzenia traci moc z dniem 1 maja 2006 r., stąd pobór opłaty za kartę pojazdu
.
dokonany został na podstawie obowiązującego wówczas przepisu prawa i nie ma podstaw do stwierdzenia nadpłaty i jej zwrotu.
Wskazano, że zgodnie z art. 190 ust. 4 Konstytucji, orzeczenia w sprawach indywidualnych, mimo ich wydania na postawie obowiązujących przepisów prawa, których niezgodność z Konstytucją stwierdził później Trybunał, podlegać mogą weryfikacji w szczególnych trybach postępowania, nie dotyczy to jednak sytuacji niniejszej, gdzie nie było indywidualnego rozstrzygnięcia, a prawa (obowiązki) powstały z mocy konkretnej ustawy.
Organ podkreślił też, że utrata mocy przepisu nie jest jednoznaczna z likwidacją skutków prawnych, które w okresie swojego obowiązywania wywołał uchylony przepis.
W odwołaniu W.K. wnosił o zwrot pobranej opłaty za kartę pojazdu argumentując, że mając na względzie wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r., kwotę 425 zł uznać należy jako pobraną "niesłusznie".
Organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję organu I instancji podzielając stanowisko w niej zawarte. Sprawę pobierania opłat za kartę pojazdu uznał jako analogiczną do sytuacji rozpatrywanej przez TK w wyroku z dnia 10 grudnia 2002 o sygn. P 6/02, orzekając o nie konstytucyjności przepisów dotyczących opłat za parkowanie pojazdów nas drogach.