Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski (sprawozdawca), sędzia WSA Tadeusz Piskozub, Protokolant Referent stażysta Jakub Gosk, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 22 marca 2012r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek oddala skargę
I SA/OI 103/12
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Nr "[...]", Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, wydał decyzję o odmowie umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy wraz z należnymi odsetkami w łącznej wysokości 39.839,14 zł.
A. K. dnia 12 września 2011r. złożyła wniosek o umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy wraz z należnymi odsetkami.
Decyzją z dnia 10 listopada 2011r. Zakład odmówił umorzenia należności.
W dniu 29.11.2011r. wpłynął wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Zakład wskazał, że zgodnie z art.28 ust.2 i ust.3, w związku z art.32 w/w ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych mogą być umorzone w całości lub w części tylko w przypadku stwierdzenia ich. Nie stwierdzono całkowitej nieściągalność zadłużenia.
Ponadto przeanalizowano inną podstawę prawną, dającą możliwość umorzenia zadłużenia z tytułu składek, pomimo braku całkowitej nieściągalności, tą podstawę stanowi art. 28 ust. 3a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie bowiem z powoływanym przepisem w uzasadnionych przypadkach mogą być umarzane należności z tytułu składek pomimo braku ich całkowitej nieściągalności, jeżeli przemawia za tym ważny interes osoby zobowiązanej do ich opłacenia. Przy czym, sytuacje, w których zachodzi ważny interes osoby zobowiązanej zostały w sposób wyczerpujący określone w § 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca 2003r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. z 2003 r. Nr 141, poz. 1365). Zakład może umorzyć należności z tytułu składek, jeżeli zobowiązany wykaże, że ze względu na stan majątkowy i sytuację rodzinną nie jest w stanie opłacić tych należności, ponieważ pociągnęłoby to zbyt ciężkie skutki dla zobowiązanego i jego rodziny.
W przedmiotowym wniosku wskazała ona, iż jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, znajdującą się na wyłącznym utrzymaniu męża. Jednocześnie poinformowała o znacznym pogorszeniu się jej stanu zdrowia, co uniemożliwia podjęcie jakiegokolwiek zatrudnienia. Jednocześnie wskazała, że w spornych okresach nie prowadziła ona działalności gospodarczej. Zakład wskazał, iż Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 03.02.2011r. nie podzielił stanowiska wnioskodawczyni, że nie podlegała ona obowiązkowi płacenia składek. Natomiast wyrokiem z dnia 29.06.2011r. Sąd Apelacyjny oddalił jej apelację od powyższego orzeczenia. Zatem przedstawiony przez nią argument o nieistnieniu zaległości ZUS uznał za bezzasadny.
Organ wyjaśnił, że przedmiotem tego postępowania było rozstrzygnięcie kwestii, czy wystąpiły przesłanki przemawiające za umorzeniem należności z tytułu składek i podjęcie decyzji o odmowie umorzenia lub ich umorzeniu.