Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski (sprawozdawca), sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Protokolant referent stażysta Milena Małyszko, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 27 lutego 2014r. sprawy ze skargi P. G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie określenia daty powstania długu celnego, określenia kwoty podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. określa ,że zaskarżona decyzja w całości nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącego kwotę 297 (dwieście dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia "[...]" wymienioną w sentencji wyroku Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z "[...]" w przedmiocie określenia daty powstania długu celnego, określenia kwoty podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku od towarów i usług wobec oleju napędowego wprowadzonego na obszar celny Wspólnoty w niestandardowym zbiorniku paliwa.
Z akt sprawy i motywów decyzji wynika następujący stan sprawy.
W dniach 10 i 17.11.2005r. kierowca autokaru o numerze rejestracyjnym "[...]", w ramach prowadzonej przez P. G. działalności gospodarczej pod nazwą: E. w G., przekraczał granicę Wspólnoty przez przejście graniczne w G., dokonując przywozu paliwa znajdującego się w zbiorniku wymienionego pojazdu.
Na powyższą okoliczność sporządzono protokoły z przyjazdu do RP. Z ich treści wynikała zgodność paliwa co do ilości deklarowanej i stwierdzonej. Protokoły były sporządzane w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, z czego jeden pozostawiano kontrolowanej osobie. W chwili kontroli sprawdzano i spisywano stan licznika przejechanych kilometrów. Protokoły z przeprowadzonej kontroli celnej były podpisywane przez funkcjonariusza celnego i kierującego pojazdem.
W oparciu o dane zawarte w protokołach z kontroli, Naczelnik Urzędu Celnego wszczął postępowania celne i podatkowe w sprawie przywozu paliwa na terytorium UE w zbiorniku pojazdu mechanicznego przeznaczonego do działalności gospodarczej - autobusu o nr rejestracyjnym "[...]".
W toku postępowania P. G. ustanowił pełnomocnika w osobie r.pr. M. W., na mocy pełnomocnictwa zgłoszonego do protokołu z dnia 02.06.2010r. w Urzędzie Celnym (k. 32 akt administracyjnych). Z jego treści wynika, że pełnomocnik został upoważniony do reprezentowania strony w niniejszych sprawach przed sądami powszechnymi, organami administracji państwowej i samorządowej oraz organami egzekucyjnymi, a także w postępowaniu sądowo-administracyjnym, w tym do sporządzania i wnoszenia środków odwoławczych oraz skarg do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Decyzją z dnia 09.08.2010r. Naczelnik Urzędu Celnego (dalej Naczelnik UC) określił daty powstania długu celnego, kwoty podatku akcyzowego, opłaty paliwowej, oraz podatku od towarów i usług. W wyniku wniesienia odwołania od tej decyzji Dyrektor Izby Celnej (dalej Dyrektor IC) utrzymał rozstrzygnięcie w mocy decyzją z dnia 09.11.2010r.
Następnie organ II instancji decyzją z dnia 23.12.2010r. uchylił w całości swoją decyzję z 09.11.2010r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika UC, i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W sentencji decyzji z dnia 23.12.2010r. powołał się na art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U z 2012r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a. i art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej. W uzasadnieniu decyzji podał, że istota sporu polega na ustaleniu, czy kontrolowany pojazd posiadał standardowy zbiornik paliwa. Organ w tym zakresie stwierdził, że w wyniku kontroli ww. decyzji z dnia 09.11.2010r. oraz po ponownym przeanalizowaniu akt sprawy w związku z zarzutami podniesionymi w skardze z dnia 25.11.2010r., z uwagi na niedostatecznie zgromadzony materiał dowodowy i konieczność jego uzupełnienia, a następnie wydania na jego podstawie rozstrzygnięcia, postanowił uchylić własną decyzję z dnia 09.11.2010r. oraz decyzję Naczelnika UC, i przekazać sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.