Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędzia WSA Renata Kantecka, Protokolant Krzysztof Dzieliński, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2010r. sprawy ze skargi Gminy A na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości oddala skargę
Rada Gminy Wydminy na sesji w dniu 25 listopada 2009 r. podjęła Uchwałę Nr XXX/173/2009 w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości.
W dniu 04 grudnia 2009 r. uchwałę tę przedłożono Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Olsztynie, celem zbadania jej postanowień pod względem zgodności z prawem.
Uchwałą Nr 0102-332/09 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie z dnia 29 grudnia 2009 r. unieważniło § 1 pkt 2 lit. "e" Uchwały Nr XXX/173/2009 Rady Gminy Wydminy z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości.
W uzasadnieniu wskazano, iż Rada Gminy Wydminy w § 1 pkt 2 lit. "e" zaskarżonej uchwały ustaliła stawkę podatku od nieruchomości od budynków lub ich części pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego - 5,95 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej, z wyjątkiem gospodarczych stanowiących własność (współwłasność), dzierżawionych lub najmowanych przez rencistów i emerytów, dla których określa się stawkę - 1,19 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej.
Zdaniem RIO tak ustalona stawka podatku od nieruchomości od budynków gospodarczych lub ich części, stanowiących własność (współwłasność), dzierżawionych lub najmowanych przez rencistów i emerytów, narusza w sposób istotny art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 2001 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.). Zgodnie z cyt. przepisem rada gminy może różnicować stawki podatku od nieruchomości, uwzględniając w szczególności lokalizację, sposób wykorzystania, rodzaj zabudowy, stan techniczny oraz wiek budynku. Z brzmienia tego przepisu wynika więc, że różnicowanie stawek podatkowych w podatku od nieruchomości może być dokonane jedynie ze względu na przedmiot opodatkowania. Obniżenie stawki podatku od nieruchomości od budynków lub ich części stanowiących własność (współwłasność), dzierżawionych lub najmowanych przez rencistów i emerytów, jest różnicowaniem stawki ze względu na podmiot opodatkowania.
W ocenie Kolegium Izby powołane wyżej zapisy § 1 pkt 2 lit. "e" badanej uchwały różnicują stawki podatku od nieruchomości ze względu na podmiot opodatkowania, co jest sprzeczne z cyt. art. 5 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Na powyższą uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie Gmina Wydminy złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie zaskarżając ją w całości i zarzucając naruszenie :
- art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 121, poz. 844 ze zm.) - dalej jako u.p.o.l., poprzez niewłaściwą interpretację,
- art. 107 § 3 kpa oraz art. 91 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, wobec braku należytego uzasadnienia uchwały Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej.
W uzasadnieniu wskazano, iż Rada Gminy Wydminy różnicując stawki podatku od nieruchomości w przedmiotowej uchwale nie przekroczyła zakresu upoważnienia ustawowego do różnicowania stawek.