Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski, sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca),, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2018r. sprawy ze skargi R. R. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/5

Postanowieniem z dnia "[...]" Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, po rozpatrzeniu zażalenia R.R., utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.

Z przedstawionych do kontroli Sądu akt administracyjnych sprawy wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego prowadzi postępowanie egzekucyjne wobec majątku R.R. na podstawie tytułu wykonawczego z dnia "[...]", nr "[...]"wystawionego przez Komendanta Wojewódzkiego Policji tytułem opłaty za przechowywanie broni i amunicji w depozycie Policji, w kwocie 9.264,80 zł. Wszczęcie egzekucji administracyjnej nastąpiło w dniu 26 stycznia 2017 r. w wyniku doręczenia odpisu tytułu wykonawczego wraz z zawiadomieniem z dnia 20 stycznia 2017 r. o zajęciu świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego i ubezpieczenia społecznego.

Pismem z dnia 2 lutego 2017 r. zobowiązany wniósł o wstrzymanie egzekucji z uwagi na nieistnienie należności. Postanowieniem z dnia "[...]" wierzyciel - Komendant Wojewódzki Policji uznał za niezasadny zarzut zobowiązanego w zakresie nieistnienia obowiązku zapłaty co do kwoty 4.603,58 zł, wskazując, że obowiązek poniesienia kosztów związanych z deponowaniem broni i amunicji wynika z ustawy z dnia 21.05.1999 r. o broni i amunicji (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1839 ze zm.). Jednocześnie w związku z tym, że w czasie przechowywania broni zmianie uległy regulacje prawne dotyczące przedmiotowych opłat, Komendant Wojewódzki Policji kierując się zasadą, iż w razie niejasności przepisów wszelkie wątpliwości należy interpretować na korzyść zobowiązanego ograniczył zakres obowiązku do kwoty 4.603,58 zł.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego, uwzględniając stanowisko wierzyciela, postanowieniem z dnia "[...]" odmówił uwzględnienia zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.

W zażaleniu na to postanowienie z dnia 20 lutego 2018 r. zobowiązany kwestionując istnienie obowiązku, podniósł, iż okres za który powinna być naliczona opłata za przechowywanie broni w depozycie Policji wynosił 3 miesiące, a nie 17 lat, jak uznał wierzyciel.

Utrzymując w mocy postanowienie organu I instancji, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w uzasadnieniu postanowienia z dnia "[...]" powołał brzmienie art. 33, art. 34 § 1 art. 33 § 1 pkt 1- 10 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (j.t. Dz. U. z 2017 r. poz. 1201 ze zm., dalej jako: "u.p.e.a."). Wskazał, że organ egzekucyjny, rozpatrując zarzuty zgłoszone przez zobowiązanego w trybie art. 33 § 1 pkt 1 i 7 u.p.e.a., związany był stanowiskiem wierzyciela. Stwierdził, że obowiązujące w dniu złożenia broni do depozytu (10 sierpnia 1999 r.) przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o amunicji i materiałach wybuchowych (Dz. U. z 1961 r. Nr 6, poz. 43) nie przewidywały odpłatności za przechowywanie broni w depozycie Policji. W dniu 21 marca 2000 r. weszła w życie ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 1999 r. Nr 53, poz. 549), która wprowadziła obowiązek ponoszenia opłaty za deponowanie broni i amunicji. Przepis art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji określa podmioty, na które ustawodawca nałożył obowiązek ponoszenia kosztów związanych z deponowaniem broni. Obowiązek ten powstaje w wyniku zdeponowania broni w jednostce deponującej. W takim przypadku stosunek prawny nawiązuje się pomiędzy organem przyjmującym broń do depozytu, a deponującym. Wyłączona przy tym jest swoboda stron w uregulowaniu tego stosunku, a powstające w jego zakresie obowiązki i uprawnienia reguluje ustawa. W konsekwencji przyjąć należy, że obowiązek wynikający z art. 23 ust. 1 ustawy o broni i amunicji nałożony jest z mocy prawa.

Strona 1/5