Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2002r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Zofia Skrzynecka, Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Piskozub, sędzia WSA Wojciech Czajkowski (spr.), Protokolant Jacek Kłos, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2007r., w Olsztynie sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2002r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. określa że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło nieważność decyzji Wójta Gminy z dnia "[...]" w sprawie wymiaru M. i R.G. łącznego zobowiązania pieniężnego na 2002 r. w wysokości 5.404 zł.

Z akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 24 lutego 2005 r. R.G. zwrócił się o uchylenie wydanych przez Wójta Gminy decyzji w zakresie łącznego zobowiązania pieniężnego, w tym decyzji za 2002r. Podał, iż rozstrzygnięcia te naruszają prawo w stopniu rażącym, gdyż art. 12 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431 ze zm.) wprost stanowi, że grunty wpisane do rejestru zabytków zwolnione są od podatku.

Decyzją z dnia "[...]" Wójt Gminy ustalił wobec M. i R.G. zobowiązanie podatkowe w podatku rolnym oraz w podatku leśnym. Przedmiotem opodatkowania podatkiem rolnym był grunt rolny o pow. 71,99 ha przeliczeniowych, zaś podatkiem leśnym - las o pow. 0,42 ha przeliczeniowych.

Stwierdzając nieważność wymienionego rozstrzygnięcia decyzją z dnia "[...]", SKO zwróciło uwagę, że z zawiadomienia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia "[...]" wynika, iż część nieruchomości rolnej podatników została wpisana do rejestru zabytków. W treści tego pisma podano, że położone w obrębie W. działka nr "[...]" i stanowiąca własność podatników działka nr "[...]" decyzją z dnia "[...]" wpisane zostały do rejestru zabytków województwa pod nr "[...]". Powyższe pismo zostało przesłane również do wiadomości Urzędowi Gminy. Zdaniem SKO, Wójt Gminy nie mógł powoływać się na brak wiedzy o objęciu części nieruchomości podatników, ochroną konserwatorską. Organ zwrócił jednocześnie uwagę, iż z decyzji Wojewódzkiego Konserwatora z dnia "[...]" nie wynika, aby przedmiotem ochrony archeologicznej były działki nr "[...]" i "[...]". W decyzji tej jako objęta ochroną konserwatorską wymieniona została działka o nr "[...]". Z kolei pismem z dnia 21 czerwca 2005 r. Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków poinformował, że przedmiot ochrony, tj. grodzisko wyżynne tzw. M.G.Z. zlokalizowany jest na działce nr "[...]" i na części działki nr "[...]".

W ocenie Kolegium Odwoławczego, organ podatkowy nie mógł wydać prawidłowej decyzji podatkowej bez uprzedniego wyjaśnienia powyższych rozbieżności.

SKO zauważyło, że w aktach sprawy znajduje się także decyzja Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia "[...]" o wpisaniu do rejestru zabytków części działki nr "[...]", położonej w obrębie W., a będącej własnością podatników. Decyzja ta również została skierowana do Urzędu Gminy, a zatem była znana organowi podatkowemu. Według załącznika graficznego do powołanej decyzji ochroną konserwatorską objęta jest część działki nr "[...]", oznaczona jako grunty zakrzewione. Z wypisu z rejestru gruntów sporządzonego dla tej działki wynika, że grunty zakrzewione na tej działce stanowią powierzchnię 0,1800 ha na gruncie klasy V. Organ podatkowy w decyzji z dnia "[...]" uznał, że w tej sytuacji przedmiotowa część działki nr "[...]" objęta była zwolnieniem od podatku rolnego jako grunt klasy V, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku rolnym. Natomiast zdaniem SKO, przedmiotowe grunty jako wpisane do rejestru zabytków oraz utrzymywane zgodnie z przepisami o ochronie zabytków stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku rolnym, nie podlegały podatkowi rolnemu.

Strona 1/5