Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Piskozub, Sędziowie Sędzia WSA Ryszard Maliszewski (spr.), Sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Protokolant Lidia Wachowska, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 10 września 2009 r., sprawy ze skargi W.B. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek Oddala skargę.
ISA/OI 449/09
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia 18 maja 2009r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych reprezentujący Zakład Ubezpieczeń Społecznych, utrzymał w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 13 lutego 2008 r. nr "[...]" o odmowie umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy.
Z akt administracyjnych wynika, że wnioskiem z 18 grudnia 2007 r. W. B. zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Inspektorat w I. (dalej: ZUS) o umorzenie zadłużenia wraz z odsetkami wynikającego z nieopłacenia składek w roku 1999, tj. w czasie prowadzenia działalności gospodarczej pod firmą A argumentując, iż obecna sytuacja materialna nie pozwala mu na uregulowanie zaległości bez uszczerbku dla utrzymania koniecznego siebie i najbliższej rodziny. Jednocześnie zaznaczył, iż od 26 sierpnia 2000 r. opłaca składki na ubezpieczenie w KRUS i do dnia otrzymania upomnienia z ZUS (7 listopada 2007 r.) nie miał wiedzy na temat istnienia jakichkolwiek zaległości.
W wyniku rozpatrzenia ww. wniosku, decyzją z 13 lutego 2008 r. wydaną na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3, art. 28 ust. 1 - 3 i 3a, oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 137, poz. 887 ze zm.) - dalej powoływanej jako: "u.s.u.s.", Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił Zobowiązanemu umorzenia należności z tytułu nieopłaconych w 1999 r. składek na ubezpieczenia społeczne w łącznej kwocie 4.448,00 zł, ubezpieczenie zdrowotne w łącznej kwocie 842,07 zł oraz Fundusz Pracy w łącznej kwocie 314,70 zł.
W uzasadnieniu orzeczenia organ wskazał, iż Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą pod nazwą A na podstawie zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej nr "[...]" w latach 1998 - 1999. W trakcie prowadzenia działalności nie dopełnił ustawowego obowiązku opłacenia należnych składek, co doprowadziło do powstania zadłużenia w ww. kwocie. Zaznaczył również, że Zobowiązany wraz z żoną prowadzi gospodarstwo rolne, z którego szacunkowy roczny dochód wynosi 4.099,68 zł i posiada na utrzymaniu dwoje dzieci.
Powołując treść art. 28 ust. 2 i 3 u.s.u.s. ZUS wskazał, iż w sprawie niniejszej nie zachodzą przesłanki całkowitej nieściągalności należności, brak jest zatem podstaw do umorzenia należności w oparciu o to kryterium. Zauważył, że Zobowiązany posiada majątek w postaci nieruchomości (KW nr "[...]"), z którego można prowadzić egzekucję, a nadto jest właścicielem ruchomości - samochodu osobowego F, rok produkcji 1994. Zaznaczył nadto, że przeciwko Wnioskodawcy nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne - organ egzekucyjny nie stwierdził braku majątku, z którego można prowadzić egzekucję.
Dokonując oceny okoliczności rozpatrywanej sprawy w oparciu o art. 28 ust. 3a u.s.u.s. oraz przepisy § 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 31 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. Nr 141, poz. 1365), dalej powoływanego jako: "rozporządzenie z 31 lipca 2003 r." organ stwierdził, iż Wnioskodawca nie wykazał w sposób dostateczny, że ze względu na stan majątkowy i sytuację rodzinną nie jest w stanie opłacić tych należności, ponieważ pozbawiłoby to jego oraz członków jego rodziny możliwości zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych. W szczególności organ zaznaczył, iż z akt sprawy nie wynika, że Zobowiązany został pozbawiony możliwości pozyskania dochodu umożliwiającego spłatę zadłużenia.