Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski, sędzia WSA Wojciech Czajkowski (spr.),, Protokolant Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 16 stycznia 2008r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2004r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej Spółki kwotę 198 zł (słownie: sto dziewięćdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy, którą określono A Spółce z o.o. wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2004 r. w kwocie 6.362,70 zł.
Z akt sprawy wynika, że w dniu 15.01.2004 roku Spółka złożyła organowi podatkowemu pierwszej instancji deklarację podatkową w podatku od nieruchomości na rok 2004. Z deklaracji tej wynikało, iż przedmiotem opodatkowania w podatku od nieruchomości na ten rok były: - budynki mieszkalne lub ich części o powierzchni użytkowej 313 m2, pozostałe budynki lub ich części o powierzchni użytkowej 291 m2, grunty pod jeziorami, zajęte pod zbiorniki wodne retencyjne lub elektrownie wodne o powierzchni 1449,23 ha oraz grunty pozostałe o powierzchni 1300 m² . W deklaracji za rok 2004 podatnik naliczył należność podatkową na łączną kwotę 6.362,70 zł. W dniu 11.05.2004 roku Spółka skorygowała wymienioną deklarację wyłączając z przedmiotu opodatkowania grunty pod jeziorami o powierzchni 1449,23 ha. Następnie, w wyniku sprzedaży w dniu 08.10.2004 roku nieruchomości położonej we wsi G.W., podatnik w dniu 19.11.2004 roku złożył kolejną korektę deklaracji na podatek od nieruchomości na rok 2004, w której wykazał łączną kwotę podatku w wysokości 1.184zł..
Z akt sprawy wynika, że organ podatkowy pierwszej instancji postanowieniem z dnia 24.05.2006 roku wszczął z urzędu postępowanie w sprawie określenia A wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za lata 2002-2005. W związku z przeprowadzonym postępowaniem organy ustaliły, że podatnik w dniu 15.06.1994 roku zawarł umowę dzierżawy nieruchomości rolnej z Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa. Stosownie do warunków umowy jako dzierżawca zobowiązał się używać przedmiotu dzierżawy, to jest jezior o łącznej powierzchni 1449,23 ha położonych w gminie M., zgodnie z zasadami racjonalnej gospodarki rybackiej, w celu wykonywania na nich działalności gospodarczej. Umowa ta zawarta została na okres 15 lat licząc od 27.04.1994 roku, z możliwością jej przedłużenia. W dniu 3.11.2005 roku podpisany został aneks, zgodnie z którym w miejsce umowy dzierżawy wpisano umowę dzierżawy prawa rybackiego użytkowania jezior oraz dzierżawy nieruchomości.
Jak podał organ II instancji, przepis art. 217 ustawy prawo wodne reguluje zagadnienia gospodarowania i zarządzania wodami a także gruntami pokrytymi tymi wodami, a stanowiącymi własność Skarbu Państwa. Regulacje te nie wywierają bezpośredniego wpływu na przedmiot opodatkowania w roku 2004 jakim są grunty pod jeziorami, stosownie do przepisu art. 3 ust. 1 pkt. 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Na podstawie zaś art. 2 ust. 1 pkt. 3 ustawy tej ustawy w brzmieniu obowiązującym w roku 2004, obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, z zastrzeżeniem ust. 2, ciążył na osobach fizycznych, osobach prawnych oraz jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które są posiadaczami nieruchomości albo obiektów budowlanych nie związanych trwale z gruntami stanowiącymi własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie wynikało z umowy zawartej z właścicielem lub innego tytułu prawnego, a także umowy zawartej z Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa albo z ustanowionego zarządu. Z zawartej umowy dzierżawy wynika, że ten warunek skarżący spełnił.