Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca) sędzia WSA Przemysław Krzykowski Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Rząp po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2017r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2005r., grudzień 2006r. i luty 2007r. oddala skargę
Spółka A w likwidacji w U. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", którą utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2005 r. oraz za grudzień 2006 i luty 2007 r..
Z uzasadnienia poddanego kontroli Sądu rozstrzygnięcia wynika, że w dniu "[...]" Naczelnik Urzędu Celnego określił Spółce zobowiązania podatkowe w podatku akcyzowym za powyższe okresy rozliczeniowe w łącznej kwocie 2.148.501 zł. Podstawą tej decyzji było zaś ustalenie, że Spółka nie posiadała wymaganych przepisami prawa oświadczeń uprawnionego nabywcy o przeznaczeniu sprzedawanych przez nią olejów smarowych (PKWiU od 23.20.18-04 do 23.20.18-09) do celów objętych zwolnieniem od akcyzy. Nie dysponowała także dokumentami potwierdzającymi, iż wyprowadzenie przedmiotowych wyrobów ze składu podatkowego nastąpiło na warunkach określonych w § 13 ust. 2a-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (j.t. Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 ze zm.). Wobec ustaleń, w świetle których na skutek pożaru w dniu 30 maja 2007 r. doszło do zniszczenia dokumentacji finansowej i produkcyjnej Spółki, organ przyjął przedłożone przez podatnika wydruki faktur sprzedaży oraz zestawień zbiorczych, z programu finansowo-księgowego, w ujęciu miesięcznym. Mając na uwadze, że nie zostały dochowane warunki zwolnienia od akcyzy, stwierdził jednocześnie, iż w przypadku sprzedaży olejów przemysłowych o symbolach PKWiU od 23.30.18-04 do 23.20.18-09 znajduje zastosowanie przepis § 2 w związku z poz. 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.), zgodnie z którym sprzedaż olejów smarowych jest objęta stawką akcyzy w wysokości 1.180 zł za 1.000 litrów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Ol 627/10, oddalił skargę Spółki na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" wydaną w związku z odwołaniem od opisanego wyżej rozstrzygnięcia organu I instancji. Następnie Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 23 stycznia 2013 r., sygn. akt l GSK 826/11, oddalił skargę kasacyjną Spółki od wyroku WSA.
Pismem z dnia 7 września 2016 r. Spółka na podstawie art. 240 § 1 pkt 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm., dalej również jako: "O.p.") wniosła o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną z "[...]", powołując się w uzasadnieniu na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 2 czerwca 2016 r., sygn. akt C-418/14.
Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia "[...]" odmówił uchylenia ostatecznej decyzji, uznając, że nie zaistniała przesłanka wznowienia postępowania określona w art. 240 § 1 pkt 11 O.p.. Utrzymując to rozstrzygnięcie w mocy, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w uzasadnieniu decyzji z dnia "[...]" zwrócił uwagę, że w wyroku z 2 czerwca 2016 r. o sygn. akt C-418/14 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, iż Dyrektywę Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, zmienioną dyrektywą Rady 2004/75/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. oraz zasadę proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, że: