Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie określenia kwoty długu celnego, podatku akcyzowego, podatku od towarów i usług oraz opłaty paliwowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski,, sędzia WSA Ryszard Maliszewski, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 15 listopada 2017r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie określenia kwoty długu celnego, podatku akcyzowego, podatku od towarów i usług oraz opłaty paliwowej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/10

Naczelnik Urzędu Celnego decyzją z dnia "[...]" określił W. K. (dalej: podróżny, strona, skarżący) dług celny w łącznej kwocie 1.947 zł, podatek akcyzowy w łącznej kwocie 22.560 zł, opłatę paliwową w łącznej kwocie 1.440 zł oraz podatek od towarów i usług w łącznej kwocie 15.454 zł. w związku z przywozem na obszar celny Unii Europejskiej w okresie od 3.01.2012r. do 31.05.2012r. benzyny w łącznej ilości 14.400 litrów. Organ uznał, że paliwo przewożone było w niestandardowych zbiornikach pojazdu marki FORD "[...]" wyprodukowanym w 1990r. o nr. rejestracyjnym "[...]" przerejestrowanym na nr "[...]", zatem nie podlegało zwolnieniu z należności przywozowych.

Organ pierwszej instancji ustalił, że w dniach: "[...]" stycznia 2012r., "[...]" lutego 2012 r., "[...]" marca 2012r., "[...]" kwietnia 2012r., "[...]"maja 2012r. strona przekraczała granicę Unii Europejskiej przez przejście graniczne w "[...]" przewożąc każdorazowo benzynę w ilości 180 litrów znajdującą się w zbiornikach wymienionego powyżej pojazdu. Zgłaszając przewóz paliwa podróżny wnioskował o jego zwolnienie z należności celnych na podstawie art. 110 rozporządzenia Rady (WE) nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324/23 z 10.12.2009r.) - zwanego dalej "rozporządzeniem 1186/2009". Ilość przewożonego paliwa była ustalona na podstawie deklaracji strony i potwierdzona protokołami przyjazdu do RP.

Na podstawie informacji uzyskanej w dniu "[...]" od firmy Ford organ celny ustalił, że pojazd, którym dokonywano przewozów paliwa został fabrycznie wyposażony przez producenta w dwa zbiorniki paliwa o pojemności 22 i 16 galonów, czyli odpowiednio - ok. 83 i 61 litrów. Zatem deklarowanie paliwa w ilości 180 litrów wskazywało, że zamontowane w pojeździe zbiorniki mogą być niestandardowe.

W dniu "[...]" organ celny wszczął postępowania celne i podatkowe mające na celu ustalenie, czy przewożone paliwo spełniało przesłanki do zwolnienia z należności przywozowych określonych w art. 41 oraz art. 107-110 rozporządzenia 1186/2009.

W toku prowadzonego postępowania organ włączył do akt sprawy następujący materiał dowodowy: 1) rachunki zakupu paliwa z dnia "[...]","[...]","[...]","[...]"oraz "[...]"; 2) oświadczenia strony w sprawie pojemności zbiorników paliwa z dnia "[...]" oraz "[...]"; 3) korespondencję z dnia "[...]","[...]","[...]" prowadzoną z Ford,

4) protokół przesłuchania strony w charakterze świadka z dnia "[...]".

W toku postępowania podróżny wyjaśnił, że pojazd marki FORD "[...]" o numerze rejestracyjnym "[...]" został sprowadzony przez niego ze Stanów Zjednoczonych dwa i pół roku wcześniej. Po przywozie do Polski pojazd dysponował dwoma zbiornikami o łącznej pojemności ok. 240 litrów (2 zbiorniki po 120 litrów). Po roku użytkowania samochód sprzedał, lecz w dalszym ciągu z niego korzystał w celu wyjazdów do Federacji Rosyjskiej. Następnie samochód ten odkupił. Po odkupieniu pojazdu zauważył, że w dalszym ciągu zamontowane były te same zbiorniki paliwa o łącznej pojemności 240 litrów. Dopiero na krótko przed dniem "[...]" zastąpił dotychczasowe zbiorniki paliwa mniejszym zbiornikiem od Żuka o pojemności ok. 70-80 litrów.

Strona 1/10