Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski (sprawozdawca) asesor WSA Katarzyna Górska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 listopada 2019 r. w Olsztynie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. P. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia kosztów egzekucyjnych oddala skargę.
J P (dalej strona, wnioskodawca, skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na postanowienie Dyrektora Administracji Skarbowej z dnia "[...]"r. o utrzymaniu w mocy postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w B (dalej organ I instancji) z dnia"[...]". w przedmiocie odmowy umorzenia kosztów egzekucyjnych w kwocie "[...]" zł powstałych w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie tytułu wykonawczego o numerze"[...]", wystawionego przez Dyrektora Regionalnego Oddziału ARiMR w "[...]".
Jak wynika z przekazanych sądowi akt sprawy, wnioskodawca pismem z "[...]"r. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w B o umorzenie kosztów egzekucyjnych w wysokości "[...]" zł oraz kosztów upomnienia w wysokości "[...]" zł. Zobowiązany wskazał, że prowadzenie postępowania egzekucyjnego jest przedwczesne, z uwagi na uchylenie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 6 grudnia 2018r., sygn. akt I SA/Ol 570/17, decyzji Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modemizacji Rolnictwa w "[...]" z "[...]"r, znak:"[...]", utrzymującej w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego w B z "[...]"r., znak:"[...]", w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu realizacji Programu Rolnośrodowiskowego w wysokości "[...]"zł.
Postanowieniem z r, znak:"[...]", Naczelnik Urzędu Skarbowego w B odmówił umorzenia kosztów egzekucyjnych w kwocie "[...]"zł, powstałych w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie tytułu wykonawczego o numerze "[...]", wystawionego przez Dyrektora Regionalnego Oddziału ARiMR w "[...]". W uzasadnieniu powyższego postanowienia organ pierwszej instancji wskazał, że całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie potwierdził zaistnienia przesłanek warunkujących umorzenie kosztów egzekucyjnych i odmówił udzielenia wnioskowanej ulgi. Odnosząc się do kwestii umorzenia kosztów upomnienia, Naczelnik Urzędu Skarbowego w B pismem z dnia "[...]"r., poinformował zobowiązanego o konieczności wniesienia podania w powyższym zakresie do właściwego organu.
W zażaleniu z dnia "[...]"r. zobowiązany, zarzucał zaskarżonemu postanowieniu:
I. naruszenie art. 64e § 1 i § 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 1314 z późn. zm.), zwanej dalej: "u.p.e.a.", poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, podczas gdy organ egzekucyjny ustalając wysokość kosztów egzekucyjnych nie wziął pod uwagę:
- ogólnych zasad porządku prawnego, tj. zasady proporcjonalności ocenianej według kryterium niezbędności i adekwatności zastosowanych środków,
- rzeczywiście poniesionych kosztów działania organu egzekucyjnego,
- zawieszenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela w okresie od dnia "[...]"r. i niewykonywania w tym okresie czynności egzekucyjnych.
II. naruszenie art. 2 Konstytucji RP z uwagi na treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie o sygn. akt SK 3/14, w którym Trybunał Konstytucyjny uznał że:
- art. 64 § 1 pkt 4 u.p.e.a., w zakresie, w jakim nie określa maksymalnej wysokości opłaty za dokonane czynności egzekucyjne, jest niezgodny z wynikającą z art. 2 Konstytucji RP zasadą zakazu nadmiernej ingerencji w związku z art. 64 ust. 1 i art. 84 Konstytucji RP oraz nie jest niezgodny z art. 31 ust. 1 Konstytucji RP,