Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Błesiński (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski, sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Protokolant referent stażysta Milena Małyszko, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 27 listopada 2014r. sprawy ze skargi J. Ż. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek oddala skargę .
J. Ż. ( dalej jako skarżący , strona, wnioskodawca ) wniósł do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ( dalej jako ZUS , organ , Zakład) o umorzenie należności z tytułu składek.
W uzasadnieniu wniosku strona podała, że trudna sytuacja finansowa wynika z problemów powstałych w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej, a także z przymusowej konieczności regulowania zaległych i bieżących alimentów.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych , decyzją z dnia "[...]" , na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3, art. 28 ust. 1 , 2, 3 i 3a, art. 24 ust.2 oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (j.t. Dz. U. z 2013r., poz. 1442 dalej jako u.s.u.s.) odmówił umorzenia należności z tytułu składek :
- na ubezpieczenie społeczne za okres od marca 2009r. do stycznia 2010r, od października 2010r. do stycznia 2011r., od sierpnia 2011r. do kwietnia 2013r. w łącznej kwocie 27.036,78 zł,
- na ubezpieczenie zdrowotne za okres od marca 2009r. do stycznia 2010r, od października 2010r. do stycznia 2011r., od sierpnia 2011r. do kwietnia 2013r. w łącznej kwocie 11.642,74 zł,
- Fundusz Pracy za okres od marca 2009r. do stycznia 2010r. w łącznej kwocie 796,65 zł .
Na skutek wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z dnia "[...]", nr "[...]", ZUS utrzymał powyższą decyzję w mocy.
W uzasadnieniu decyzji organ przytoczył treść art. 28 ust. 1,2, 3a u.s.u.s. oraz § 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca 2003r., w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne (Dz.U. Nr 141, poz. 1365, dalej jako rozporządzenie) .
Organ stwierdził, że wobec faktu, iż właściwy organ egzekucyjny nie stwierdził całkowitej nieściągalności należności z tytułu składek oraz faktu, iż wnioskodawca w dalszym ciągu pobiera świadczenie emerytalne brak jest przesłanek zawartych w art. 28 ust. 2 i 3 pkt 3 i 5 u.s.u.s., a tym samym brak podstaw dla uznania całkowitej nieściągalności.
Wobec powyższego ponownie dokonano oceny wniosku pod kątem zastosowania umorzenia należności z tytułu składek w oparciu o art. 28 ust. 3a u.s.u.s., zgodnie ze szczegółowymi wytycznymi wynikającymi z rozporządzenia.
Z uwagi na fakt, że wnioskodawca nie przedłożył żadnej nowej dokumentacji organ przyjął, że jego sytuacja rodzinna i materialna nie uległa zmianie. Źródłem utrzymania strony jest emerytura, z której komornik dokonuje potrąceń na rzecz zaległych i bieżących alimentów. W dalszym ciągu prowadzi on gospodarstwo domowe z matką, która również posiada ustalone prawo do świadczenia emerytalnego. Prowadzona działalność gospodarcza w dalszym ciągu posiada status zawieszony i nadal ponoszone są koszty związane z utrzymaniem zakładu, istnieje zatem realne prawdopodobieństwo pojęcia przez wnioskodawcę działalności.
Mając na uwadze powyższe organ uznał, że sytuacja materialno-bytowa nie uzasadnia umorzenia zaległości z uwagi na ubóstwo i zagrożenie egzystencji. Tym samym uznano, że nie wystąpiła przesłanka zawarta w § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia.