Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Błesiński (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod, sędzia WSA Zofia Skrzynecka, Protokolant Sekretarz sądowy Monika Rząp, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 19 grudnia 2013r. sprawy ze skargi W. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji umarzającej zaległości podatkowe wraz z odsetkami oraz raty podatku od nieruchomości I. oddala skargę; II. przyznaje od Skarbu Państwa ( Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie ) na rzecz adwokata Z. T. kwotę 240 ( dwieście czterdzieści ) złotych powiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Decyzją z dnia "[...]", nr "[...]", Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy w całości decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]", którą po wznowieniu postępowania odmówiono uchylenia własnej decyzji ostatecznej z dnia "[...]" utrzymującej w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia "[...]" umarzającej zaległości podatkowe w podatku od nieruchomości za lata 2004-2008 wraz z odsetkami za zwłokę oraz I i II ratę podatku od nieruchomości za 2009r. W. P. (dalej jako podatnik, skarżący), wobec niestwierdzenia istnienia przesłanek określonych w art. 240 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm., dalej jako Ord. pod.).
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że podatnik składając wniosek o wznowienie postępowania w niniejszej sprawie powołał się na przesłanki określone w art. 240 § 1 pkt 1,2,3 i 5 Ord. pod. (które są tożsame z przesłankami zawartymi w kpa), jednak nie przedstawił żadnych konkretnych dowodów w tym zakresie.
Prawidłowo, w jego ocenie zatem organ podatkowy pierwszej instancji wywiódł, że biorąc pod uwagę charakter kwestionowanej przez podatnika decyzji (korzystnej dla niego, bowiem uwzględniającej jego żądanie) oraz materiał dowodowy zawarty w aktach sprawy, nie stwierdził istnienia przesłanek określonych w art. 240 § 1 Ord. pod.
Powyższą decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego zaskarżył W. P. wnosząc o stwierdzenie jej nieważności, mając na uwadze art. 145 § 1 ust. 1 litera a oraz § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( t. j. w Dz. U. z 2012r., poz. 270 , cyt. dalej jako p.p.s.a. ).
Wskazał, że decyzja została wydana bezprawnie, pomimo nieuzyskana zgody strony w sprawie.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie oraz podtrzymało stanowisko zajęte w uzasadnieniu decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie rozważań sądu stwierdzić należy, że stosownie do art. 1 ustawy z 25 lipca 2002 roku Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) oraz art. 3 §1 p.p.s.a., sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, stosując środki przewidziane w ustawie. Natomiast zgodnie z art. 134 §1 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach sprawy, nie będąc związanym zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą skargi. Ponadto na podstawie art. 135 p.p.s.a. sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia.
Sądowa kontrola zaskarżonej decyzji dokonywana jest zarówno co do prawidłowości stosowania przepisów postępowania, jak i zgodności z przepisami prawa materialnego. Tylko na podstawie prawidłowo poczynionych ustaleń faktycznych istnieje bowiem możliwość prawidłowej subsumcji stanu faktycznego do przepisów materialnoprawnych i oceny decyzji co do zastosowania i wykładni prawa materialnego. Zauważenia wymaga przy tym, że zadaniem sądu nie jest dokonywanie ustaleń fatycznych stanowiących podstawę zastosowania prawa materialnego. Rolą sądu jest bowiem kontrola prawidłowości działania organu administracji w zaskarżonej decyzji.