Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło, Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca), sędzia WSA Przemysław Krzykowski, Protokolant stażysta Karolina Arkita, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2018r. sprawy ze skargi D. J. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej (obecnie Dyrektor Izby Administracji Skarbowej ) z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności solidarnej członka zarządu spółki z o.o. za zaległości spółki 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 997 (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Celnego, działając na podstawie art. 107 § 1 i § 2 pkt 1, 2 i 4, art. 108 § 1 oraz art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.), dalej jako "O.p.", orzekł o odpowiedzialności solidarnej V.L. oraz D.B., wraz ze Spółką A z siedzibą w O., za zaległości tej Spółki w opłacie paliwowej za miesiące od stycznia do kwietnia 2011r., w łącznej kwocie 4.738,20 zł wraz z odsetkami za zwłokę w łącznej wysokości 2.761 zł i kosztami postępowania egzekucyjnego na kwotę 62,80 zł.
Utrzymując w mocy to rozstrzygnięcie w związku ze złożonym przez D.B. (dalej jako: "strona", skarżący") odwołaniem, w uzasadnieniu decyzji z dnia "[...]" Dyrektor Izby Celnej powołał treść przepisów art. 107 § 1 i § 2, art. 108 § 1 i 3 oraz art. 116 § 1 i 2 O.p., wskazując jednocześnie na pozytywne i negatywne przesłanki odpowiedzialności członków zarządu osób prawnych za zaległości podatkowe. Podniósł, iż w związku z ustaleniem, że w informacjach w sprawie opłaty paliwowej Spółka zastosowała niewłaściwą stawkę tej opłaty oraz popełniła błędy rachunkowe, organ I instancji w dniu 10 marca 2013 r. sporządził z urzędu korekty informacji za styczeń, luty i kwiecień 2011 r., a ponadto decyzją z "[...]" określił wysokość opłaty paliwowej za marzec 2011 r. Korekty oraz decyzję doręczono Spółce w trybie zastępczym, przewidzianym w art. 150 O.p., w dniach 25 czerwca i 16 września 2013 r.. Następnie na podstawie korekt informacji oraz decyzji, Dyrektor Izby Celnej wystawił wobec Spółki tytuły wykonawcze z dnia "[...]". 15 sierpnia 2013 r. doręczono Spółce w trybie zastępczym tytuły wykonawcze z dnia "[...]" wraz z zawiadomieniem o zajęciu nadpłaty w podatkach w Urzędzie Skarbowym. Natomiast 21 października 2013 r. wszczęto postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułu wykonawczego z dnia "[...]", zawiadamiając jednocześnie o zajęciu nadpłaty w podatkach w Urzędzie Skarbowym. Nie przyniosły rezultatów podjęte próby ustalenia składników majątkowych Spółki, do których możliwe byłoby skierowanie skutecznej egzekucji. Organ egzekucyjny ustalił, że podmiot ten nie prowadzi działalności pod adresem siedziby w O. przy ul. "[...]" oraz ul. "[...]". Nie figuruje w ewidencji gruntów i budynków oraz nie posiada pojazdów. Z uwagi na brak możliwości kontaktu, w dniu "[...]" wykreślono Spółkę z rejestru podatników VAT. Ponadto ustalono, że posiada Ona zaległości z tytułu podatku od towarów i usług, dochodzone w postępowaniu egzekucyjnym, w wyniku którego również nie stwierdzono majątku podlegającego egzekucji. Nieskuteczne okazały się także zajęcia rachunku bankowego Spółki.
Z uwagi na powyższe, Dyrektor Izby Celnej postanowieniem z dnia "[...]", na podstawie art. 59 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (j.t. Dz.U. z 2014 r., poz. 1619 ze zm.) umorzył prowadzone wobec Niej postępowanie egzekucyjne.
W ocenie organu II instancji, powyższe okoliczności potwierdzają, że prowadzona w sprawie egzekucja okazała się bezskuteczna. Nie zostało również wskazane mienie Spółki, z którego egzekucja umożliwiłaby zaspokojenie zaległości podatkowych w znacznej części.