Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za luty 2010r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie Sędzia WSA Marzena Łozowska Sędzia WSA Anna Wójcik (spr.) Protokolant st. inspektor sądowy Iwona Bergiel po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 września 2011r. sprawy ze skargi "A" Spółka z o.o. w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 24 lutego 2011r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za luty 2010r. oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/16

Dyrektor Izby Celnej w Opolu decyzją z dnia 24 lutego 2011 r. wydaną na podstawie art. 72 § 1 i art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej jako [O.p.] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Opolu z dnia 20 września 2010 r. odmawiającą skarżącej "A" sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej jako: skarżąca albo Spółka) stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za luty 2010 r. z tytułu prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych.

Rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego:

W dniu 15.03.2010 r. Spółka złożyła w Urzędzie Celnym w Opolu deklarację dla podatku od gier POG-4 za luty 2010 r. wraz z załącznikiem POG-4/R, w której wykazała kwotę podatku do zapłaty w wysokości 4.000 zł (2 automaty) i dokonała jej wpłaty.

Następnie w dniu 12.08.2010 r. złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w tym podatku dołączając korektę złożonej uprzednio deklaracji (wraz z załącznikiem POG-4/R), w której określiła nową kwotę podatku od gier za ten miesiąc w wysokości 1.411 zł. W uzasadnieniu wyjaśniła, iż w pierwotnie złożonej deklaracji wykazała podatek w zawyżonej kwocie ze względu na błędne zastosowanie określonej w art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.) - dalej jako: [u.g.h.] stawki podatku wynoszącej 2.000 zł od jednego automatu zamiast stawki stanowiącej równowartość 180 euro miesięcznie od każdego automatu, wynikającej z przepisów dotychczasowych, tj. z art. 45a ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 ze zm.) - dalej: [u.g.z.w.]. Wskutek tego prawidłowa kwota podatku od gier za luty 2010 r. wynosi 1411 zł, a różnica między kwotą uiszczoną (4.000 zł) a należną stanowi nadpłatę wynoszącą 2.589 zł. Zdaniem Spółki fakt uzyskania przez nią zezwolenia na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych w czasie obowiązywania u.g.z.w. daje jej pełne uprawnienie do opodatkowania przy zastosowaniu stawki przewidzianej w tej ustawie (mimo jej uchylenia), tj. równowartość 180 euro od jednego automatu aż do końca obowiązywania tego zezwolenia, choć przepis określający tę stawkę (zawarty w u.g.z.w.) został uchylony z dniem 1 stycznia 2010 r. Według strony nie ma tu znaczenia brak w ustawie o grach hazardowych przepisów przejściowych, przyznających prawo stosowania poprzednio obowiązującej stawki podatkowej tym podmiotom, które zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych uzyskali w czasie obowiązywania u.g.z.w., co wynika z konstytucyjnej zasady poszanowania interesów w toku oraz fundamentalnych zasad określonych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) - dalej: [Konstytucja RP]. Spółka wywiodła ponadto, iż organy administracji państwowej winny w toku stosowania prawa naprawić błędy ustawodawcy i stosować względem podatnika dotychczasowe zasady opodatkowania, tak jakby u.g.h. zawierała w tym względzie stosowne przepisy przejściowe. Natomiast okoliczności towarzyszące wprowadzeniu w życie tej ustawy dowodzą w istocie intencji jej projektodawców sprowadzającej się do doprowadzenia do faktycznej likwidacji działalności Spółki.

Strona 1/16