Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie: Sędzia WSA Marzena Łozowska (spr.) Sędzia WSA Marta Wojciechowska Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Frydryk po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 września 2009r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych I. oddala skargę, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu radcy prawnemu K. M. kwotę 292,80 zł brutto (dwieście dziewięćdziesiąt dwa zł 80/100) w tym 52,80 zł (pięćdziesiąt dwa zł 80/100) podatku VAT tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną świadczoną z urzędu.

Inne orzeczenia o symbolu:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Inne orzeczenia z hasłem:
Ulgi podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/8

Wnioskiem z dnia 1.08.2008r., uzupełnionym pismami z dnia: 26.08.2008r. i 30.09.2008r., skarżąca wniosła o umorzenie zaległości w zryczałtowanym podatku dochodowym za lata 1999-2000 w łącznej kwocie 6.259,39 zł i odsetek za zwłokę od tych zaległości w kwocie 2.632,00 zł.

W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała na bardzo trudną sytuację materialną przejawiającą się brakiem środków na uregulowanie zaległości podatkowych wraz z należnymi odsetkami za zwłokę. Skarżąca wyjaśniła, że w 2004r. uległa wypadkowi komunikacyjnemu, podczas którego doznała obrażeń wymagających długiego leczenia i rehabilitacji. Po roku odzyskała świadomość i możliwość siedzenia na wózku, po dwóch latach zaczęła uczyć się chodzić. Obecnie skarżąca odzyskała możliwość chodzenia, ale bez możliwości podjęcia pracy. Skarżąca podała, że jedynym źródłem jej utrzymania jest świadczenie emerytalne w kwocie 789,00 zł (netto) miesięcznie, które nie wystarcza jej na utrzymanie, wykup leków i pokrycie kosztów rehabilitacji. Ponadto, wyjaśniając okoliczności powstania przedmiotowych zaległości, skarżąca zauważyła, że jej zadłużenia nie powstały na skutek lekceważenia podstawowych obowiązków, lecz na skutek decyzji urzędnika organu podatkowego, który przyjął, że uzyskała obrót wyższy niż zeznany.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie - Koźlu, badając zasadność złożonego wniosku o umorzenie zaległości w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych, jak również po dokonaniu na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego w sprawie, oceny sytuacji finansowo - majątkowej i zdrowotnej skarżącej, w kontekście powołanych we wniosku argumentów i okoliczności, nie znajdując na podstawie art. 67a § 1 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa wystarczających przesłanek i szczególnych okoliczności do uwzględnienia wniosku, decyzją z dnia 9.10.2008r. nr [...] - odmówił udzielenia wnioskowanej ulgi.

Nie zgadzając się z podjętym przez organ podatkowy I instancji rozstrzygnięciem, skarżąca wniosła odwołanie, ponawiając prośbę o umorzenie zaległości podatkowych w zryczałtowanym podatku dochodowym za lata 1999-2000 wraz z odsetkami za zwłokę. Wskazując na art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej skarżąca stwierdziła, że w jej przypadku występuje ważny interes podatnika uzasadniający zastosowanie ulgi, albowiem nie mogła przewidzieć, ani zapobiec zaistniałej sytuacji. W odwołaniu, za wnioskiem, skarżąca powtórzyła, że w 2004r. uległa wypadkowi komunikacyjnemu oraz opisała przebieg leczenia. Po dwóch latach leczenia i pięciu przebytych operacjach zaczęła uczyć się chodzić. W tym czasie skarżąca utrzymywała się z zasiłku chorobowego w wysokości ok. 500,00 zł i dochodu z dzierżawy. Koszty utrzymania i leczenia były dużo wyższe od uzyskiwanych dochodów. Skarżąca zaznaczyła, iż bezpłatna rehabilitacja z NFZ przysługuje tylko po zabiegu operacyjnym, a w jej przypadku, gdy nie przewiduje się już dalszych operacji, jest płatna. Aby móc chodzić potrzebuje 2 razy w roku płatnych rehabilitacji. Jednocześnie skarżąca wyjaśniła, że podarowała synowi dwa kioski za jego opiekę, uregulowanie zobowiązań zaciągniętych podczas choroby i opłacenie rehabilitacji. Podkreśliła, że nie zrezygnowała dobrowolnie z dochodów z wynajmu kiosku, tylko zmusiła ją do tego sytuacja losowa w jakiej się znalazła. Dodatkowo podała, że w 2003r. miesięczne dochody wynosiły około 1.300,00 zł na utrzymanie dwóch osób - skarżącej i jej uczącego się syna, natomiast w 2004r. były jeszcze niższe.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Inne orzeczenia z hasłem:
Ulgi podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej