Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wójcik (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Joanna Kuczyńska Sędzia WSA Grzegorz Gocki Protokolant st. sekr. sądowy Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi Z. A. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela odnośnie zarzutów na prowadzenie postępowania egzekucyjnego oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 19 czerwca 2008r. nr [...] wydanym m.in. na podstawie art. 138 §1 pkt 1 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze zm.) - dalej: [k.p.a.] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu utrzymało w mocy postanowienie Burmistrza Nysy z dnia 30 stycznia 2008r. dotyczące zarzutów na postępowanie egzekucyjne prowadzone wobec zobowiązanego Z. A. Uzasadniając stanowisko organ odwoławczy przedstawił przebieg dotychczasowego postępowania i wyjaśnił, że po bezskutecznym upomnieniu zostało wszczęte wobec zobowiązanego postępowanie egzekucyjne na podstawie wystawionego przez Burmistrza Nysy tytułu wykonawczego nr [...], skierowanego do realizacji przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nysie i obejmującego należność z tytułu kary za nieuiszczenie opłaty za parkowanie pojazdu w strefie płatnego parkowania w Nysie w dniu 11.02.2003 r.
Dalej podano, że w piśmie z dnia 17 lipca (winno być: stycznia) 2008 r. zobowiązany wniósł zarzuty na postępowanie egzekucyjne, a to: nieistnienie obowiązku objętego egzekucją, błąd co do osoby zobowiązanego, brak doręczenia upomnienia po postępowaniu wyjaśniającym prowadzonym przez Burmistrza Nysy oraz zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego polegające na skierowaniu egzekucji do rachunku bankowego firmy należącej do zobowiązanego. Stawiając tak sformułowane zarzuty zobowiązany wnosił o cofnięcie zajęcia rachunku bankowego ze zwrotem już pobranych kwot oraz umorzenie postępowania.
W uzasadnieniu podniósł, że zdarzenie miało miejsce na początku 2003r. i toczyło się co do niego postępowanie wyjaśniające, które po wielokrotnej wymianie korespondencji nie zostało zakończone ani ostatecznym stanowiskiem organu ani wezwaniem do zapłaty należności. Zarzucił długotrwałość postępowania i przystąpienie do egzekucji bez ponowienia wezwania do zapłaty oraz bezzasadne i sprzeczne z judykaturą (która wiąże odpowiedzialność z posiadaniem pojazdu) obciążenie go obowiązkiem zapłaty wyłącznie na podstawie formalnego tytułu własności pojazdu, za parkowanie którego obciążono go karą.
W związku z tymi zarzutami organ egzekucyjny, stosownie do art. 34 §1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229 poz. 1954 ze zm.) dalej: [u.p.e.a.], zwrócił się do wierzyciela o zajęcie stanowiska.
Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2008 r. wydanym na podstawie art. 17 §1 i art. 34 §1 i §2 u.p.e.a. Burmistrz Nysy uznał zarzuty za nieuzasadnione.
W uzasadnieniu wyjaśnił, że obowiązek uiszczenia opłat za parkowanie pojazdu w strefie płatnego parkowania powstaje z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy o drogach publicznych, przy czym każda osoba parkująca pojazd jest uznawana za użytkownika pojazdu i ma obowiązek umieszczenia dowodu zapłaty za parkowanie za przednią szybą pojazdu. Informują o tym odpowiednie znaki drogowe, obwieszczenie na parkomatach i zawiadomienia umieszczane przez kontrolujących za przednią wycieraczką samochodu o braku ważnego biletu parkingowego. Obowiązek uiszczenia tej opłaty wynika bezpośrednio z przepisów prawa, a nie z faktu doręczenia stronie notatki, raportu czy wezwania do zapłaty. Wierzyciel podał, że zobowiązany w piśmie z dnia 17.09.2003 r. nie wskazał jednoznacznie innego użytkownika pojazdu (zasygnalizował tylko taką hipotetyczną możliwość podając, że "w czasie was interesującym moimi samochodami mógł podróżować J. J. zam. Paryż -D. [...]-Francja"), że wbrew wniesionym zarzutom upomnienie zostało skutecznie doręczone w dniu 4.08.2003 r. oraz, że parkujący jest obowiązany bez wezwania uiścić należną opłatę, a o zastosowaniu środka egzekucyjnego decyduje organ egzekucyjny, przy czym zajęcie rachunku bankowego nie jest środkiem zbyt dolegliwym, bo do takich do należy egzekucja z nieruchomości.