Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kuczyńska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Gerard Czech Sędzia WSA Anna Wójcik Protokolant st. inspektor sądowy Iwona Bergiel po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi "A" Spółki z o.o. w O. na interpretację indywidualną Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę
W dniu 30 kwietnia 2012 r. złożony został wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tytułu otrzymania od dostawcy nienależnie zapłaconej kwoty należności z tytułu zrealizowanych dostaw towarów oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z nienależnie zapłaconej kwoty na rzecz dostawcy. We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny : Z tytułu zrealizowanych na rzecz Spółki dostaw, dostawca wystawił faktury VAT dokumentujące te transakcje.
Na fakturach znajdowała się informacja o dokonanej przez dostawcę na rzecz podmiotu trzeciego - banku cesji wierzytelności wynikających z przedmiotowych faktur oraz wskazany był rachunek banku, na który należało dokonać zapłaty. Przed dniem zapłaty należności wynikających ze wskazanych faktur, dostawca zawiadomił Spółkę, że płatność z tych faktur powinna być dokonana na inny rachunek niż wskazany pierwotnie na fakturze oraz ustalono, że dostawca wystawi korekty faktur. Na doręczonych Spółce fakturach korygujących pominięta została treść dotycząca cesji. Dostawca zapewnił przy tym Spółkę, że wpłaty na rachunek bankowy wskazany na korektach faktur będą prawidłowe i nie będą naruszały w żaden sposób postanowień umowy cesji zawartej między dostawcą a bankiem.
W oparciu o przedmiotową informację ze strony dostawcy, jak również nie uzyskawszy żadnego zawiadomienia w przedmiocie zawartej umowy cesji ze strony banku oraz nie znając treści tej umowy, Spółka dokonała płatności z tytułu faktur na rzecz dostawcy, na rachunek wskazany na fakturach korygujących. Działając w dobrej wierze, w szczególności w zaufaniu do zapewnień dostawcy, Spółka pozostawała w przekonaniu, że dokonała zapłaty na rzecz podmiotu będącego wierzycielem z tytułu należności stwierdzonych wskazanymi wyżej fakturami. Bank wezwał Spółkę do zapłaty kwoty pieniężnej wynikającej z przedmiotowych faktur, podnosząc, że Spółka dokonując zapłaty na rzecz dostawcy nie zwolniła się z długu i dalej pozostaje zobowiązana względem banku, jako cesjonariusza, gdyż zdaniem banku Spółka została należycie powiadomiona o przelewie i zawiadomienie to nigdy nie zostało cofnięte.
Pomiędzy Spółką oraz bankiem powstał spór sądowy, bowiem Spółka odmawiała zapłaty na rzecz banku, stojąc na stanowisku, iż zawiadomienie o cesji zostało skutecznie cofnięte przez dostawcę.
Wskutek przeprowadzonego postępowania, sąd uwzględnił powództwo banku i nakazał zapłatę od Spółki na rzecz banku ceny wynikającej z faktur za dostarczone towary, z których należności zostały już uprzednio zapłacone przez Spółkę na rzecz dostawcy, również na podstawie wystawionych faktur i wskazanych tam rachunków bankowych dostawcy.
W toku postępowania sądowego Spółka oraz dostawca zawarli ugodę, którą ustalono, że w odniesieniu do części należności z faktur wystawionych przez dostawcę Spółka rzeczywiście nie została prawidłowo zawiadomiona o cesji wierzytelności, a w związku z tym spełnienie świadczenia na rzecz dostawcy w tym zakresie powodowało wygaśnięcie zobowiązania Spółki. Co do części jednakże należności, strony ustaliły, że Spółka dokonując zapłaty na rzecz dostawcy nie zwolniła się skutecznie ze zobowiązania stwierdzonego przedmiotowymi fakturami. Spółka zobowiązała się tym samym przedmiotową ugodą, że dokona ponownej zapłaty ceny za dostarczone towary na rzecz banku, mimo jej uprzedniej zapłaty na rzecz dostawcy. Do spełnienia zobowiązania względem Banku doszło niezwłocznie po zawarciu ugody.