Odnosząc powyższe uwagi do stanu faktycznego należy stwierdzić, że w sprawie niesporne jest, że u skarżącego wystąpiły szkody spowodowane mrozem, który miały miejsce w marcu 2012 r. Z protokołu oszacowania wysokości szkód w gospodarstwie rolnym wnioskodawcy z dnia [...] sporządzonego przez Zespół Komisji dla gminy C., powołany zarządzeniem [...] Wojewody [...] z dnia [...], wynika, że skarżący poniósł szkody w produkcji rolnej wynoszące: 50,0 % rzepaku ozimego do przeorania (powierzchnia uprawy [...] ha), 35 % dla rzepaku oz. (powierzchnia uprawy [...] ha), 50 % dla uprawy pszenżyta do przeorania (powierzchni uprawy - [...] ha), dla pszenżyta oz. 35 % (powierzchnia uprawy [...] ha), 50 % dla pszenicy oz. do przeorania (powierzchnia uprawy [...] ha) oraz 50 % dla jęczmienia (o powierzchni [...] ha). Tym samym nie ma wątpliwości, że skarżący poniósł szkody w ziemiopłodach. Ze zgromadzonego w sprawie materiału wynika natomiast, że skarżący nie poniósł szkody w budynkach, inwentarzu żywym lub martwym albo w drzewostanie.
Przedmiotem sporu jest natomiast to, czy szkody te były wynikiem klęski żywiołowej w rozumieniu art. 13c ust. 1 ustawy o podatku rolnym oraz czy szkody te były istotne w rozumieniu tego przepisu.
Odnosząc się do powyższych zagadnień stwierdzić należy, że prawidłowo wywiodły organy obu instancji, że stwierdzone u skarżącego szkody nie były wynikiem klęski żywiołowej. Podkreślenia wymaga bowiem, że Burmistrz gminy C., po uchyleniu pierwotnej decyzji przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze, prowadząc po raz drugi postępowanie wszczęte wnioskiem skarżącego o zaniechanie poboru podatku od nieruchomości na podstawie art. 13c ust. 1 ustawy o podatku rolnym, zwrócił się do Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej o udostępnienie danych dotyczących temperatur w miesiącach styczeń, luty, marzec 2012 r. oraz w latach poprzedzających oraz o przekazanie danych dotyczących pokrywy śnieżnej w tym samym okresie. Analiza tych danych pozwala stwierdzić, że w marcu 2012 r. nie miała miejsca klęska żywiołowa w rozumienia art. 13c ustawy o podatku rolnym, w znaczeniu zdefiniowanym powyżej. Nie wystąpiły bowiem zjawiska przyrodnicze (klimatyczne) nadzwyczajne, odbiegające w znacznym stopniu od przeciętnej normy. Trafnie podkreśliły organy obu instancji, że temperatura i pokrywa śnieżna w 2012 r. nie odznaczały się żadnymi anomaliami i były charakterystyczne dla rejonu Wielkopolski oraz nie odbiegały od danych klimatycznych z innych lat. Wobec powyższego nie została spełniona przesłanka wystąpienia klęski żywiołowej, od której uzależnione jest zaniechanie poboru podatku rolnego na podstawie art. 13c ustawy o podatku rolnym.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ podatkowy prawidłowo zdefiniował pojęcie klęski żywiołowej i prawidłowo przeprowadził postępowanie podatkowe, pozwalające na ustalenie okoliczności faktycznych sprawy, w zakresie pozwalającym na stwierdzenie, że w marcu 2012 r. nie wystąpiła klęska żywiołowa. Istotne znaczenie dla dokonania ustaleń faktycznych ma dowód z dokumentów udostępnionych przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Wynika z nich, że w marcu 2012 r. nie wystąpiły żadne nadzwyczajne zdarzenia atmosferyczne, odbiegające w znacznym stopniu od normy. Wobec powyższego należy podkreślić, że mimo niespornych szkód nie były one skutkiem klęski żywiołowej. Za taką nie można bowiem uznać mrozu typowego w tej strefie klimatycznej o tej porze roku.