W sytuacji, gdy nie została spełniona przesłanka konieczna zastosowania instytucji uregulowanej w art. 13c ustawy o podatku rolnym, bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy jest ustalanie przez organ podatkowy, czy szkoda ta jest istotna w rozumieniu tego przepisu. Sam zakres szkody nie może bowiem przesądzić o zaniechaniu poboru podatku na podstawie art. 13c ustawy o podatku rolnym, w sytuacji gdy nie jest ona spowodowana klęską żywiołową.
Konkludując, należy podkreślić, że w rozpatrywanej sprawie okolicznością bezsporną jest wystąpienie u skarżącego szkody w wyniku mrozu w marcu 2012 r. Mróz nie oznaczał wystąpienia klęski żywiołowej, o której mowa w art. 13c ustawy o podatku rolnym, rozumianej jako zdarzenie odbiegające w znacznym stopniu od przeciętnej normy. Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności danych udostępnionych przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej, nie pozwala bowiem na stwierdzenie, że mróz, który przyczynił się marcu 2012 r. do powstania szkód były czymś, co odbiegałoby od normy i można je uznać za klęskę żywiołową w rozumieniu art. 13c ustawy o podatku rolnym. Tym samym wobec nie spełnienia przesłanki koniecznej zaniechania poboru podatku rolnego, tj. nie wystąpienia klęski żywiołowej, na rozstrzygnięcie sprawy nie może wpłynąć uznanie przez organ podatkowy, że szkoda ta była istotna lub nie w rozumieniu tego przepisu.
Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia oraz stwierdzając brak uchybienia przez zaskarżoną decyzję normom prawa procesowego i materialnego także w zakresie nie objętym skargą, w ocenie Sądu nie zachodzą okoliczności uzasadniające uchylenie zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L.
W związku z powyższym, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. - Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) orzeczono, jak w sentencji wyroku