Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędziowie Sędzia WSA Dominik Mączyński(spr.) Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant: ref. staż. Karolina Samolczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2007 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] r. nr [...]; II. stwierdza, że decyzje wymienione w punkcie pierwszym nie podlegają wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącej spółki kwotę [...] zł ( [...] złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2012 r. W. sp. z o.o. Oddział Zakład [...] w S. (dalej zwana spółką lub skarżącą) złożyła do Burmistrza M. wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2007-2012.
Postanowieniem z dnia [...] lutego 2013 r. Burmistrz M. wszczął postępowanie podatkowe w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego skarżącej w podatku od nieruchomości za 2007 r.
Decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] Burmistrz M. określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2007 r. w kwocie [...] zł.
W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że pismem z [...] grudnia 2012r. skarżąca przesłała korektę deklaracji podatku od nieruchomości za 2007r. wraz wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty. Skorygowana deklaracja wskazywała wysokość zobowiązania podatkowego za 2007r. w kwocie mniejszej od pierwotnej o kwotę [...] zł. Różnica powstała wskutek zmiany wysokości podatku wykazanego od budowli.
W uzasadnieniu wniosku o stwierdzenia nadpłaty zaznaczono, że zdaniem spółki wartość urządzeń zlokalizowanych w stacjach redukcyjno-pomiarowych nie powinna być uwzględniana przy obliczaniu wysokości podatku od nieruchomości. Spółka podkreśliła przy tym, że z uwagi na fakt, iż urządzenia zlokalizowane w kontenerowych stacjach redukcyjno-pomiarowych nie powstają w procesie budowlanym, ani też nie są trwale związane z fundamentami nie stanowią obiektów budowlanych w rozumieniu Prawa budowlanego Dodatkowo, skarżąca wyjaśnia, że posiada w ewidencji środków trwałych stacje redukcyjno-pomiarowe, na których wartość początkową poza wartością stacji składa się infrastruktura towarzysząca, m.in. na wartość poszczególnych stacji składają się również nawialnie i kotłownie, ogrodzenie, oświetlenie czy telemetria. Z uwagi na powyższe, w ocenie spółki, obiekty "ukryte" w wartości innych obiektów nie są tym samym indywidualnie ewidencjonowane przez skarżącą, czego podatkową implikacją jest ich opodatkowanie wraz ze środkiem trwałym wykazanym, "pod" którym się znajdują. Konsekwencją takiego stanu rzeczy, jak wskazuje skarżąca, jest to, iż w wartości początkowej środka trwałego znajdują się zarówno elementy, które powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości (np. "ukryte" w wartości stacji, oświetlenie terenu), jak i takie, które według poglądu prezentowanego przez nią stanowiska nie podlegają temu podatkowi, np. "ukryta" w wartości stacji telemetria, urządzenia redukcyjno-pomiarowe.
Zdaniem organu I instancji urządzenia stacji redukcyjno-pomiarowych choć nie stanowią samodzielnej budowli w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, to jednak stanowią część składową istniejącej infrastruktury, i w tym kontekście są urządzeniami budowlanymi związanymi z obiektem budowlanym i zapewniającym jego użytkowanie zgodnie z jego przeznaczeniem a tym samym stanowią budowlę w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. i podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Zdaniem Burmistrza M. definicja "budowli", jaka została przez ustawodawcę zawarta w ustawie Prawo budowlane, w kontekście ustalania zakresu przedmiotowego podatku od nieruchomości powinna mieć znaczenie pomocnicze i winna być analizowana łącznie z art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W przepisie art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawodawca nie odsyła bezpośrednio do pojęcia budowli zawartego w prawie budowlanym. Tym samym, zdaniem organu niewłaściwe byłoby rozpoczynanie ustalania znaczenia pojęcia "budowla" od wykładni językowej przepisu art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane, ponieważ przepis ten powinien być wykorzystywany jedynie pomocniczo. Wskazana w tymże przepisie definicja w odniesieniu do desygnatów nazwy "budowla" zawiera jedynie przykładowy katalog obiektów, jej odpowiadających. Powyższe oznacza, że mogą istnieć także inne obiekty budowlane, które są budowlami. Definiując budowlę, prawodawca nawiązuje w pierwszej kolejności do pojęcia obiektu budowlanego. W kontekście powyższych wywodów zaznaczono również, że art. 3 pkt 3 prawa budowlanego do obiektów budowlanych zalicza również budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. W ocenie organu wszystkie te elementy stanowią budowlę, pod warunkiem, że stanowią całość techniczno-użytkową. Jeżeli tego rodzaju powiązanie poszczególnych elementów istnieje, to składają się one na jeden obiekt budowlany - budowlę.