Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 31 marca 2016 r. sprawy ze skargi [...] na postanowienie Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. zasądza od Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w [...] na rzecz skarżącej spółki kwotę [...] zł ( [...] złotych 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia [...] marca 2015 r. X. S.A. w upadłości układowej z siedzibą w P. (dalej zwana spółką lub skarżącą) wystąpiła z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Po rozpoznaniu wniosku skarżącej Minister Finansów działający przez organ upoważniony - Dyrektora Izby Skarbowej w P. wydał interpretację indywidualną z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...] w której uznał przedstawione przez spółkę stanowisko za nieprawidłowe. Wskazana interpretacja została doręczona pełnomocnikowi skarżącej w dniu 02 lipca 2015 r.
Następnie pismem z dnia 27 lipca 2015 r. skarżąca wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia.
Uzasadniając swój wniosek spółka podniosła, że wskazana powyżej interpretacja została doręczona na imienne pełnomocnictwo spółki w dniu 2 lipca 2015 r., natomiast z dniem 30 czerwca 2015 r. doszło do rozwiązania umowy o pracę z główną księgową I. P. - będącą pełnomocnikiem spółki. Wyjaśniono przy tym, że rozwiązanie umowy o pracę było obojętne z punktu widzenia ważności umocowania zawartego w pełnomocnictwie, a wskazana osoba mimo rozwiązania umowy o pracę pozostawała pełnomocnikiem. Zaznaczono jednak, że uwagi na fakt, iż spółka pozostaje w stanie upadłości układowej na dziale księgowym spoczywa ponadstandardowa ilość obowiązków. Z tych względów mimo, tego że przekazywanie obowiązków głównego księgowego prowadzone było sukcesywnie przed 30 czerwca 2015 r., dotychczasowa główna księgowa, nie poinformowała swojej następczyni o sprawach, w których była pełnomocnikiem skarżącej. Dopiero w dniu 22 lipca 2015 r. dotychczasowa główna księgowa przekazała zaadresowaną do niej korespondencję dotyczącą spraw spółki, i z tym też dniem zarząd skarżącej uzyskał wiedzę o wydaniu wskazanej powyżej interpretacji. W ocenie skarżącej termin do wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa rozpoczął bieg dopiero w dniu 22 lipca 2015 r. W sytuacji jednak, gdyby w ocenie organu doszło do uchybienia terminowi do wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa wskazano, że do uchybienia w tym zakresie doszło bez winy skarżącej. Zaznaczono w tym kontekście, że rozwiązanie umowy o pracę z główną księgową nie zwalniało jej z obowiązku prowadzenia spraw spółki oraz przekazywania doręczonej korespondencji.
Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2015 r., nr [...] Minister Finansów działający przez organ upoważniony - Dyrektora Izby Skarbowej w P. odmówił przywrócenia terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
W kontekście postanowień art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej organ wskazał, że jedną z przesłanek przywrócenia terminu jest uprawdopodobnienie przez zainteresowaną osobę braku swojej winy w nieterminowym dokonaniu czynności. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku - w ocenie organu - można mówić jedynie w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie tego obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia. Z informacji zawartych we wniosku o przywrócenie terminu wynika, że bezpośrednią przyczyną niedochowania terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa było nieprzekazanie wydanej interpretacji przez pełnomocnika spółce. Wyjaśniono, że zgodnie z postanowieniami art. 145 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej pisma doręcza się stronie, a gdy strona działa przez przedstawiciela temu przedstawicielowi. Jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi. W ocenie organu powołana przez spółkę okoliczność mając usprawiedliwiać opóźnienie w złożeniu wezwania do usunięcia naruszeń prawa, wskazuje na zaistnienie winy w uchybieniu terminowi. Stwierdzono przy tym, że nie można zgodzić się ze skarżącą, jakoby istniały przeszkody uniemożliwiające jej złożenie środka odwoławczego w terminie. W ocenie organu brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć gdy strona nie mogła usunąć przeszkody, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Samo zaś nieprzekazanie przez pełnomocnika interpretacji, pomimo ciążącego na nim obowiązku nie może stanowić potwierdzenia braku winy skarżącej.