Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki (spr.) Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2015 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia braku nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 rok I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] r. nr [...]; II. stwierdza, że decyzje wymienione w punkcie pierwszym nie podlegają wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącej spółki kwotę [...],- zł (słownie: [...]złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] Burmistrz [...] stwierdził brak nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 r. wnioskowanej przez A. sp. z o.o. (obecnie B. Spółka z o.o.). Z uzasadnienia decyzji wynika, że w dniu [...] grudnia 2012 r. Spółka złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2007-2012. Wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości, podatnik złożył skorygowaną deklarację. Następnie organ stwierdził, że w wyniku przeprowadzenia postępowania podatkowego została wydana decyzja w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2012 w kwocie [...] zł. Określenie wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2012 decyzją z dnia [...] marca 2013 r. nr [...], nie spowodowało powstania nadpłaty. Pomiędzy podatkiem wpłaconym przez podatnika, a podatkiem należnym określonym w decyzji nie wystąpiła różnica.
Decyzją z dnia [...] września 2014 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu, po rozpatrzeniu odwołania, utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, że zaskarżona decyzja organu I instancji stanowi konsekwencję zakończenia postępowania podatkowego w sprawie określenia wysokości zobowiązania pieniężnego w podatku od nieruchomości za rok 2012, którą stwierdzono, iż pierwotnie zadeklarowana przez podatnika wysokość zobowiązania za ww. rok w kwocie [...] zł jest prawidłowa i brak było podstaw do wnoszenia korekty deklaracji, a tym samym stwierdzenia nadpłaty za ten rok. Wszystkie wymienione we wniosku o stwierdzenie nadpłaty kategorie urządzeń budowlanych, tj. stacje, urządzenia oraz punkty redukcyjno-pomiarowe i pomiarowe w ocenie organu odwoławczego winny być uważane za elementy składające się na budowlę gazociągu, w związku z powyższym odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
W skardze z dnia [...] grudnia 2014 r. strona skarżąca wniosła o uchylenie decyzji organu odwoławczego oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji, a także o zasądzenie kosztów postępowania. Skarżąca zarzuciła organom naruszenie przepisów prawa materialnego mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.
- art. 2 ust. 1 pkt. 3 i art. 1a ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 849; dalej u.p.o.l.) przez ich niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, iż urządzenia techniczne stanowią budowle podlegające opodatkowaniu, mimo że nie są one w ogóle obiektami budowlanymi ani urządzeniami budowlanymi;
- art. 3 pkt. 1 lit. b) i art. 3 pkt. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 - dalej: Pr. bud.) przez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że obiektami budowlanymi są urządzenia techniczne niezależnie od części budowlanych tych urządzeń i w konsekwencji pominięcie braku związku technicznego pomiędzy urządzeniami technicznymi a ich częścią budowlaną;
- art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. oraz art. 4 ust. 1 pkt 2 tej ustawy w zw. z art. 3 pkt 1 lit. a) Pr. bud. poprzez przyjęcie za podstawę opodatkowania wartości urządzeń technicznych zlokalizowanych wewnątrz budynków, podczas gdy stanowią one przedmiot opodatkowania łącznie z budynkiem, co oznacza, że podstawą opodatkowania powinna być powierzchnia użytkowa tego budynku oraz art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. w zw. z art. 3 pkt 1 lit. a Pr. bud. i art. 3 pkt 2 tej ustawy poprzez uznanie, iż stacja redukcyjno-pomiarowa spełnia definicję budowli bez wcześniejszego rozstrzygnięcia, czy stacja spełnia definicję budynku;