Utrata mocy obowiązującej ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ - przy braku przepisu pozwalającego na jego stosowanie w zakresie sposobu egzekwowania należności opłat z tytułu najmu lokalu - powoduje, iż od dnia 12 listopada 1994 r. należności te mogą być dochodzone i egzekwowane tylko w trybie przewidzianym w ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/.
Ustawa ta przewiduje w art. 65 możliwość egzekucji administracyjnej /przez organy gmin/ tylko w zakresie opróżniania lokali na podstawie wydanych i nie wykonanych przed dniem wejścia w życie ustawy prawomocnych orzeczeń sądowych oraz ostatecznych decyzji administracyjnych. Nie przewiduje natomiast takiej możliwości egzekwowania należności z tytułu opłat związanych z najmem lokalu powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ należności państwowe z tytułu najmu lokali przypadające od osób fizycznych nie uiszczone w terminie płatności, podlegały wraz z odsetkami za zwłokę i kosztami egzekucyjnymi przymusowemu ściągnięciu w trybie postępowania egzekucyjnego w administracji. Do należności tych należały między innymi opłaty za dostarczanie zimnej i ciepłej wody - zgodnie z art. 19 ust. 2 w związku z art. 15 ust. 1 wyżej powołanej ustawy - prawo lokalowe.
Przepisy wymienionej ustawy obowiązywały do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/, co nastąpiło w dniu 12 listopada 1994 r.
Wynika to z przepisów art. 67 pkt 2 i art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r.
W przepisach przejściowych tej ustawy brak norm intertemporalnych, z których wynikałaby możliwość jej stosowania do zaległości w zapłacie należności państwowych powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy.
Art. 68 ust. 2 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. utrzymuje jedynie w mocy przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - do czasu wydania przez rady gminy uchwał, ustalających stawki czynszu.
Trudno zgodzić się z interpretacją skarżącego, że brak w ustawie o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych przepisów przejściowych regulujących kwestię skutków powstałych pod rządami "starego" prawa, a egzekwowanych obecnie oznacza, że zaległości czynszowe powstałe pod rządami prawa lokalowego z 1974 r. powinny być egzekwowane w trybie administracyjnym. Jest akurat odwrotnie - utrata mocy obowiązującej tego prawa lokalowego przy braku przepisu pozwalającego na jego stosowanie w zakresie sposobu egzekwowania należności opłat z tytułu najmu lokalu powoduje, iż od dnia 12 listopada 1994 r. należności te mogą być dochodzone i egzekwowane tylko w trybie przewidzianym w ustawie z dnia 2 lipca 1994 r.
Ustawa ta przewiduje w art. 65 możliwość egzekucji administracyjnej /przez organy gmin/ tylko w zakresie opróżniania lokali na podstawie wydanych i nie wykonanych przed dniem wejścia w życie ustawy prawomocnych orzeczeń sądowych oraz ostatecznych decyzji administracyjnych.
Nie przewiduje natomiast takiej możliwości egzekwowania należności z tytułu opłat związanych z najmem lokalu powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy.
Tak więc z chwilą wejścia w życie ustawy nie było dopuszczalne wszczęcie postępowania egzekucyjnego w trybie egzekucji administracyjnej w celu wyegzekwowania wyżej wymienionych należności.
Zgodnie z art. 26 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ wszczęcie egzekucji następuje na wniosek wierzyciela i na podstawie wystawionego przez niego tytułu wykonawczego.
Tytuły wykonawcze w sprawie niniejszej zostały wystawione w dniu 21 grudnia 1994 r., a więc po wejściu w życie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych. Nie można było zatem na ich podstawie prowadzić egzekucji należności w trybie określonym w ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe. Nie ma w tej sytuacji znaczenia okoliczność, że najemcy wcześniej otrzymali wykazy zaległości i nie wystąpili z powództwem o ustalenie, że należność nie istnieje, skoro egzekucja została wszczęta dopiero po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r., a od dnia wejścia w życie tej ustawy możliwe jest dochodzenie zapłaty należności z tytułu najmu tylko na drodze postępowania cywilnego.
W tej sytuacji zasadnie postępowanie egzekucyjne zostało umorzone na podstawie art. 59 par. 1 pkt 7 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
W postępowaniu nie zostały naruszone również przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, zważywszy, że wszystkie istotne dla sprawy okoliczności zostały wyjaśnione i organy orzekające w sprawie ustosunkowały się do nich w swoich postanowieniach.
Z tych przyczyn Sąd na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ skargę oddalił.