Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w przedmiocie nieważności uchwały rady gminy w sprawie opłaty administracyjnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Ruszyński(spr) Sędziowie NSA Jerzy Małecki NSA Gabriela Gorzan Protokolant st.sekr.sąd. Urszula Kosowska po rozpoznaniu w dniu 04 listopada 2004 r. sprawy ze skargi Rady Gminy P. na rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie nieważności uchwały rady gminy w sprawie opłaty administracyjnej o d d a l a s k a r g ę /-/G.Gorzan /-/J.Ruszyński /-/J.Małecki

Uzasadnienie

Uchwałą Nr [...] z dnia [...] Rada Gminy P. ustaliła opłatę administracyjną za dokonanie poświadczenia, potwierdzającego osobiste prowadzenie gospodarstwa rolnego w myśl przepisów ustawy z dnia 11.4.2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.

Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej uchwałą Nr [...] z dnia [...] stwierdziło nieważność uchwały Nr [...] z dnia [...] Rady Gminy P.

W skardze na powyższą uchwałę Rada Gminy P. wniosła o jej uchylenie z powodu jej niezgodności z prawem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Ustawa z dnia 11.04.2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. U. Nr 64, poz. 592) przewidziała, że dowodem potwierdzającym osobiste prowadzenie gospodarstwa rolnego jest oświadczenie prowadzącego to gospodarstwo, poświadczone przez wójta (burmistrza, prezydenta).

Materialnoprawną podstawą wprowadzenia opłaty administracyjnej jest artykuł 18 ustawy z dnia 21.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 9 poz. 84 ze zm.).

Zgodnie z jego treścią, rada gminy może wprowadzić opłatę administracyjną za czynności urzędowe, wykonywane przez organy gminy, wójta (burmistrza, prezydenta miasta) jeżeli czynności te nie są objęte przepisami o opłacie skarbowej.

Nie powinno budzić wątpliwości to, że przewidziane w art. 7 ust. 1 ustawy o ustroju rolnym poświadczenie oświadczenia prowadzącego gospodarstwo rolne jest czynnością urzędową.

By jednak od takiej czynności można było pobierać opłatę administracyjną czynność ta nie może być objęta przepisami o opłacie skarbowej.

Czynności objęte opłatą skarbową są określone w ustawie z dnia 5.9.2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).

Zawężenie możliwości pobierania opłaty administracyjnej tylko do czynności nieobjętych opłatą skarbową powoduje, że takich czynności prawie nie ma. Autorzy komentarza do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych - L. Etel i S. Presnarowicz stwierdzają, że w zasadzie można wskazać na możliwość pobierania opłaty administracyjnej jedynie za sporządzenie testamentu allograficznego - zob. Podatki i opłaty samorządowe - komentarz - Dom Wydawniczy ABC str. 360.

Odpowiedzi na pytanie, jaki jest przedmiot opłaty skarbowej należy szukać w treści art. 1 ustawy z 9.9.2000 r. o opłacie skarbowej. W art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. "c" tej ustawy ustawodawca stwierdził, że opłacie skarbowej podlegają zaświadczenia wydawane na wniosek zainteresowanego.

Już w wyroku z dnia 27.11.1998 r. w sprawie III SA/1282/97 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zaświadczenie to przewidziane w przepisach prawnych, potwierdzenie pewnego stanu rzeczy przez właściwy organ administracji na żądanie osoby zainteresowanej. W zaświadczeniu potwierdza się określony fakt lub stan prawny, który został już uprzednio ustalony odpowiednim aktem prawnym lub jest znany organowi administracji.

Zaświadczenia są czynnościami materialno-technicznymi. Mogą one istotnie zmieniać sytuacje faktyczną strony, dostarczając jej środka dowodowego.

Poświadczenie oświadczenia o osobistym prowadzeniu gospodarstwa rolnego wydawane jest na wniosek osoby zainteresowanej.

Z treści art. 217 kpa wynika, że zaświadczenie jest urzędowym potwierdzeniem określonych faktów. Poświadczenie, o którym mowa w ustawie o kształtowaniu ustroju rolnego jest więc w istocie zaświadczeniem, w którym organ administracyjny potwierdza, że oświadczenie prowadzącego gospodarstwo rolne jest zgodne ze stanem faktycznym i wiedzą tego organu wynikającą z dostępnych temu organowi dowodów.

Z tych przyczyn należało uznać, że zaskarżona uchwała jest zgodna z obowiązującym prawem i orzec na podstawie art. 151 ustawy z 30.08.2002 r. prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.Nr 153, poz. 1270).

/-/G.Gorzan /-/J.Ruszyński /-/J.Małecki

LF

Strona 1/1