Zdaniem sądu nie jest więc tak, że pytania zawarte w ankiecie i odpowiedzi na nie, czy też dokonany na tej podstawie podział klientów, pozwoli na uzyskanie z pomocą techniki komputerowej podpowiedzi , w jakim stopniu klient jest zagrożony i jaki rodzaj diety powinien stosować. Leczenie jest bowiem sztuką indywidualną i wymaga bezpośredniego kontaktu z lekarzem. Leczenie wymaga ciągłej interakcji pomiędzy pacjentem a specjalistami. Nic nie zastąpi bezpośredniego kontaktu z drugą osobą. W opinii sądu leczenie przez internet nie jest możliwe. Przez internet nikt nie zbada pacjenta , nie poprowadzi terapii i nie wyleczy. Można sobie z kimś porozmawiać, poradzić się, wspierać podczas walki z chorobą. Powszechnie wiadomo, że np. po zdiagnozowaniu cukrzycy typu II to lekarz specjalista dokładnie przyjrzy się diecie pacjenta oraz jego stylowi życia. W radzeniu sobie z tą chorobą tak jak leki istotna jest zalecona przez lekarza zdrowa, dobrze zbilansowana dieta z jednocześnie dopasowaną do wieku i możliwości - dawką wysiłku fizycznego. Tego celu dietetyk w zaprezentowanej w stanie faktycznym procedurze internetowej nie zdoła osiągnąć.
Nie można więc świadczyć usług w zakresie opieki medycznej, bez wnikliwego zbadania danej osoby, jej obserwacji oraz opieki nad nią w procesie działań medycznych, a to podstawowe warunki definiujące te usługi. Porada w postaci "dopasowanej diety" przez internet będzie zawsze dość ogólna podczas gdy w konkretnym wypadku zawsze wiele zależy od współpracy z lekarzem , od terapii zaordynowanej przez lekarza specjalistę.
Sąd stwierdza , że z uwagi na powyższe, opisany we wniosku stan faktyczny nie pozwala na przyjęcie, że usługi spółki stanowią usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, które zostały szczegółowe przeanalizowane, natomiast usługi wskazane w pkt 18 tegoż przepisu dotyczą usług wykonywanych przez zakłady opieki zdrowotnej, nie dotyczą więc opisanego we wniosku stanu faktycznego ani zdarzenia przyszłego.
Skoro zatem usługi świadczone przez dietetyków za pośrednictwem internetu, nie korzystają ze zwolnienia, przeto nie będzie miał zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT.
Dlatego sąd na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) orzekł, jak w sentencji wyroku.