1. W demokratycznym państwie prawnym, jakim jest Rzeczpospolita Polska, niedopuszczalne jest, by lex falsa lex est /złe prawo było prawem/.
2. Sędziowie mają prawo /a niekiedy i obowiązek, w szczególności wtedy, gdy z uwagi na utratę mocy obowiązującej, w kwestii legalności danego aktu normatywnego nie może wypowiedzieć się Trybunał Konstytucyjny/ - na podstawie postanowień art. 8 ust. 2 Konstytucji o bezpośrednim jej stosowaniu, do wydawania wyroków wprost opierających się na Konstytucji. Dzięki temu, sędzia sądu administracyjnego może, w konkretnej i indywidualnej sprawie, odstąpić od stosowania przepisu ustawy podatkowej, który uznaje za sprzeczny z Konstytucją oraz pominąć akt podustawowy sprzeczny z Konstytucją i ustawą.
3. Niedopuszczalne jest dokonywanie wymiaru podatku akcyzowego producentowi według stawek podatkowych wynikających z rozporządzenia Ministra Finansów, które są wyższe, niż stawki na dany wyrób wynikające z ustawy /art. 37 ust. 1, ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm.; rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2000 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podatku akcyzowego - Dz.U. nr 21 poz. 267/.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "R.-P." S.A. w J. na decyzję Izby Skarbowej w P. z dnia 23 stycznia 2001 r. (...) w przedmiocie zwrotu nadpłaty podatku akcyzowego za lipiec 2000 r. - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w P. (...) z dnia 6 października 2000 r.; (...).
"R." SA. wnioskiem z dnia 31.08.2000 r., uzupełnionego późniejszymi pismami, zwróciła się do Pierwszego Urzędu Skarbowego w P. o zwrot podatku akcyzowego naliczonego według systemu mieszanego za miesiąc lipiec 2000 r. od papierosów marek Zawisza FF BOX, Z. L. Box i Poznańskie Popularne Smak na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2000 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 21 poz. 267/. Zdaniem wnioskodawcy wartość zapłaconego podatku akcyzowego od tych marek papierosów była zawyżona w stosunku do zapisu art. 37 ust. 1 pkt 3 ustawy przewidującego, że podatek nie może być wyższy jak 70 procent ceny sprzedaży u producenta.
Pierwszy Urząd Skarbowy w P. decyzją (...) z dnia 6.10.2000 r. odmówił uwzględnienia wniosku spółki akcyjnej "R." w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za miesiąc lipiec 2000 r.
W uzasadnieniu swej decyzji urząd stwierdził, iż zgodnie z par. 1 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28.03.2000 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 21 poz. 267/ w powiązaniu z art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - producenci i importerzy wyrobów tytoniowych rozliczają podatek akcyzowy według systemu mieszanego tj. o charakterze kwotowo-procentowym, pod warunkiem oznaczenia jednostkowych opakowań papierosów maksymalną ceną detaliczną. Tylko w przypadku nie uwidocznienia ceny detalicznej na opakowaniach, podatek akcyzowy od papierosów podlega rozliczeniu według stawek ustalonych w art. 37 ust. 5 pkt 3 ww. ustawy - w myśl par. 1a ww. rozporządzenia. Podatnik na paczkach papierosów umieszczał cenę detaliczną i dlatego był zobowiązany do rozliczenia podatku akcyzowego według nowego systemu procentowo-kwotowego, a zatem wyliczenie podatku akcyzowego zawarte w deklaracji podatkowej było prawidłowe.
We wniesionym odwołaniu - "R.-P." powyższej decyzji organu I instancji zarzuciła naruszenie art. 37 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 37 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oraz art. 120 Ordynacji podatkowej i wniosła o jej uchylenie.
Izba Skarbowa w P. decyzją (...) dnia 23.01.2001 r. utrzymała w mocy decyzję organu podatkowego I instancji.
W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia stwierdza, iż stawki podatku akcyzowego dla producentów i importerów wyrobów tytoniowych określone zostały w art. 37 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Z upoważnienia zawartego w art. 37 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 lit. "e" tej ustawy - Minister Finansów może w drodze rozporządzenia obniżać stawki akcyzy o których mowa w ust. 1, przy czym mogą być one wyrażone w procencie maksymalnej ceny detalicznej oraz w kwocie na jednostkę wyrobu z zastrzeżeniem, że w przypadku papierosów stawka procentowa wynosi 25 procent, a stawka kwotowa jest taka sama dla wszystkich papierosów bez względu na ich pochodzenie i właściwości. Ten sposób wyliczenia podatku akcyzowego wprowadzony został postanowieniami par. 1 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2000 r. zmieniającego rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1999 r. Producenci mogą rozliczać podatek akcyzowy według tego systemu pod warunkiem oznaczenia jednostkowych opakowań papierosów maksymalną ceną detaliczną. Jeżeli natomiast na tych opakowaniach nie będzie uwidoczniona cena detaliczna, wówczas do obliczania podatku akcyzowego stosuje się stawkę procentową określoną w art. 37 ust. 1 pkt 3 ustawy.