Przede wszystkim na tle powyższych rozważań przeprowadzenie dowodu uzupełniającego z dokumentów było zbędne, bowiem w sprawie nie zachodziły istotne wątpliwości, które mogłyby zostać wyjaśnione przez przeprowadzenie tego dowodu. Natomiast fakt, że organ odwoławczy nie odniósł się do zawiadomienia wnioskodawcy o treści wpisu w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia, w ocenie sądu pozostaje bez wpływu na wynik sprawy.
Niezasadny jest zarzut skarżącego dotyczący naruszenia przez organ odwoławczy art. 14a § 4 O.p. wskutek zmiany postanowienia z dnia [...] Naczelnika Urzędu Skarbowego, mimo braku przesłanki rażącego naruszenia prawa. Uruchomienie zmiany postanowienia według art. 14b § 5 O.p. następuje między innymi poprzez wydanie decyzji podjętej z urzędu przez podatkowy organ odwoławczy. W tym postępowaniu, w zakresie pojęcia "rażące" naruszenie prawa, brak jest podstaw do odwoływania się do art. 247 § 1 pkt 3 O.p. Należy je rozumieć szeroko, a więc powinno wystarczyć naruszenie prawa. Organ odwoławczy takowego naruszenia się dopatrzył , co wyłuszczył w zaskarżonej decyzji. Wobec tego nie należy przesadnie traktować pojęcia "rażącego" naruszenia prawa, pomimo że jest ono wyraźnie odróżniane od zwykłego naruszenia prawa. W przeciwnym razie organy odwoławcze zostałyby praktycznie pozbawione możliwości kontroli z urzędu postanowień interpretacyjnych wydawanych w I instancji.
Z tych powodów na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit.a, art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), orzekł sąd jak w sentencji wyroku.
/-/ R. Wiatrowski /-/ G. Gorzan /-/ W. Zygmont