Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Ziewińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 01 lutego 2018 r. sprawy ze skargi [...] na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/7

1.1. Pismem z dnia 13 stycznia 2017 r. X. X. (dalej zwany również skarżącym lub wnioskodawcą) zwrócił się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz momentu dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów.

1.2. We wniosku o wydanie interpretacji przedstawiono opis zdarzenia przyszłego, zgodnie z którym wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki jawnej. W okresie od 2002 r. do listopada 2015 r. dla skarżącego, na stanowisku księgowej pracowała A. A. (wskazana osoba od 2008 r. prowadziła własną działalność - biuro rachunkowe). Osoba ta w firmie skarżącego zajmowała się sprawami związanymi z przygotowaniem i obliczaniem podatków, księgowaniem dokumentów oraz regulowaniem wszelkich zobowiązań, posiadając nieograniczony dostęp do rachunków bankowych we wskazanych przez wnioskodawcę bankach. Skarżący był przekonany, że A. A. wykonywała swoje zadania rzetelnie i bez zastrzeżeń. Wskazana ostatnio osoba informowała skarżącego na bieżąco o dokonywanych (prawidłowo) przelewach związanych z bieżącymi fakturami. A. A. z biegiem czasu zdobyła zaufanie wnioskodawcy. Jak się okazało od sierpnia 2006 r. do lipca 2015 r. oprócz prawidłowo wykonywanych płatności, systematycznie (bez wiedzy wnioskodawcy) przelewała na swoje prywatne konto kwoty na łączną sumę [...] zł. Przez cały ten czas A. A. świadomie wprowadzała skarżącego w błąd. Sprawozdania finansowe, które sporządził biegły rewident nie wykazywały żadnych nieprawidłowości. O wyprowadzonej kwocie z rachunków bankowych skarżący dowiedział się od obecnej księgowej w lutym 2016 r. Niezwłocznie poinformowano organy ścigania. W wyniku podjętych czynności śledczych doszło do przesłuchania, w którym A. A. przyznała się do winy. W prokuraturze zarejestrowana jest sprawa pod wskazaną przez wnioskodawcę sygnaturą oraz toczy się postępowanie sądowe przeciwko wskazanej ostatnio osobie. Do wniosku o wydanie interpretacji załączono dokumenty w postaci dwóch umów o pracę, umowy z dnia 29 kwietnia 2013 r., protokół szkody, zaświadczenie z Komendy Powiatowej Policji, zawiadomienie złożone do Prokuratury Okręgowej w M(1), protokół przesłuchania podejrzanej, wezwanie w charakterze świadka oraz badania sprawozdań finansowych za lata 2007-2008 oraz 2012-2014.

1.3. Na tle tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wnioskodawca zwrócił się do organu z następującymi pytaniami:

1) Czy wydatek będący wynikiem przestępczej działalności A. A. stanowi koszt uzyskania przychodów?

2) Czy skarżący powinien dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów w lutym 2016 r.?

1.4. W ocenie wnioskodawcy na postawione przez niego pytania należy udzielić odpowiedzi twierdzącej, z tym że korekta za luty 2016 r. powinna zostać dokonana na podstawie art. 14 ust. 1m ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm. - dalej w skrócie: "ustawa o PDOF").

2.1. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2017 r., nr [...] uznał za nieprawidłowe stanowisko skarżącego w zakresie pierwszego z pytań oraz za bezprzedmiotowe w zakresie drugiego z nich.

Strona 1/7