Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jacek Surmacz / spr. / Sędzia WSA Małgorzata Niedobylska Asesor WSA Jacek Boratyn po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 lipca 2017 r. sprawy ze skargi spółki "A" S.A. w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary porządkowej oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...] marca 2015r. nr [...], będącym przedmiotem skargi w niniejszej sprawie, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu zażalenia A. S.A. z siedzibą w W. - zwanej dalej Skarżącą - na postanowienie Wójta Gminy [....] z dnia [...] grudnia 2014r. nr [...] w przedmiocie nałożenia na Skarżącą kary porządkowej w wysokości 2 800 zł. - w związku z bezzasadną odmową okazania żądanego przedmiotu oględzin w postępowaniu podatkowym, dotyczącym określenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009r. - utrzymało w mocy postanowienie organu I instancji.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Kolegium wskazało, że Skarżąca, mimo wezwania jej przez organ podatkowy I instancji do przedłożenia wykazu wartości budowli położonych na terenie Miasta i Gminy [...], zgłoszonych do opodatkowania za 2009r., w celu dokonania ich oględzin - nie przedłożyła żądanych dokumentów. Organ uznał, że Skarżąca bezzasadnie odmówiła okazania przedmiotu oględzin i w związku z tym, na podstawie art. 262 § 1 pkt 2 i § 5 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) - zwanej dalej O.p., opisanym wyżej postanowieniem z dnia [...] grudnia 2014r., nałożył na Skarżącą karę porządkową w wysokości 2 800 zł. Nie podzielił tym samym zawartych w zażaleniu argumentów Skarżącej dotyczących bezzasadności nałożonej kary porządkowej.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Skarżąca, domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia Wójta Gminy [...], zarzuciła organom podatkowym obu instancji naruszenie art. 263 § 4 w zw. z art. 70 § 1 O.p. Wskazała, że postanowienia o nałożeniu kary porządkowej mogą zostać wydane wyłącznie w toku postępowania podatkowego i są ściśle związane z tym postępowaniem a przedawnienie postępowania wyłącza dopuszczalność nałożenia kary porządkowej. Zaskarżone postanowienie wydane zostało w dniu [...] marca 2015r. tj. po upływie okresu przedawnienia zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009r., co zdaniem Skarżącej oznacza bezprzedmiotowość samego postępowania.
Skarżąca zarzuciła również, że wraz z pismem z dnia 8 sierpnia 2014r. przesłała na adres organu wyciąg z ewidencji środków trwałych, czym uczyniła zadość jego żądaniom, wobec czego nałożona kara porządkowa jest bezzasadna. Wskazała też na brak sankcji karnej odnoszącej się do zachowania Skarżącej, podkreślając że przepisu art. 262 §1 O.p. nie można zastosować do innych czynów aniżeli wymienione w treści przepisu oraz zasugerowała, że Skarżącej nie można zarzucić bezzasadnej odmowy złożenia wyjaśnień. Końcowo podniosła zarzut braku uzasadnienia w przedmiocie przesłanek, którymi kierował się organ wymierzając karę w maksymalnej dopuszczalnej wysokości.
W wyniku rozpoznania powyższej skargi, wyrokiem z dnia 21 lipca 2015 r., I SA/Rz 445/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, uchylił zaskarżone postanowienie SKO z dnia [...] marca 2015 r.
Sąd uznał za zasadny zarzut naruszenia przepisu art. 263 § 4 w zw. z art. 70 § 1 O.p. poprzez wydanie zaskarżonego postanowienia po upływie okresu przedawnienia zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009 r., stwierdzając że oznacza to bezprzedmiotowość postępowania. Wskazał, że zgodnie z art. 263 § 4 O.p. do kar porządkowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 68 § 1 i art. 70 O.p., a użycie przez ustawodawcę w art. 263 § 4 O.p. zwrotu normatywnego "odpowiednio" oznacza, że termin, w którym organ może nałożyć karę porządkową, należy odróżnić w zależności od sposobu powstania zobowiązania podatkowego w danym podatku, w odniesieniu do określonej kategorii podatników. Prawidłowa wykładnia art. 263 § 4 O.p. prowadzi do wniosku, że kara porządkowa może być nałożona (w drodze postanowienia), co obejmuje również doręczenie postanowienia nakładającego tę karę (art. 212 w zw. z art. 239 O.p.), w zależności od sposobu powstania zobowiązania podatkowego, w terminach określonych w art. 68 § 1 i art. 70 O.p. W konsekwencji, mając na względzie przedstawioną wykładnię art. 263 § 4 w zw. z art. 70 § 1 O.p. oraz fakt, że doręczenie zaskarżonego postanowienia nastąpiło po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego skarżącej w podatku od nieruchomości za 2009 r. w zakresie przedmiotów opodatkowania objętych postępowaniem podatkowym, sąd pierwszej instancji uchylił zaskarżone postanowienie.