Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Maria Serafin-Kosowska Sędziowie SO. del. Jarosław Szaro /spr./ WSA Kazimierz Włoch Protokolant ref. st. Eliza Kaplita-Wójcik po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 września 2012 r. sprawy ze skargi D.J. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy - oddala skargę -
Decyzją z dnia [...] maja 2012r. nr [...] Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J. (dalej: ZUS), po rozpoznaniu wniosku D. J. (dalej: zobowiązana/skarżąca) o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Prezesa ZUS z dnia [...] listopada 2010r. odmawiającą uchylenia decyzji własnej z dnia [...] stycznia 2009 r., utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] listopada 2010r.
W stanie faktycznym sprawy decyzją z dnia [...] listopada 2010r. Prezes ZUS odmówił uchylenia decyzji własnej z dnia [...] stycznia 2009 r.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że we wniosku o wznowienie postępowania zobowiązana powołała się na art. 145 § 1 pkt 5 ustawy z dnia z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze zm.) powoływanej dalej jako k.p.a., podając jako nowe dowody w sprawie okoliczność spłaty kredytu w wysokości 10.000 zł zaciągniętego w 2007 roku, zaświadczenie lekarskie oraz fakturę na zakup lekarstw. Organ wskazał, że zaświadczenie lekarskie i faktura zostały wydane po dniu wydania decyzji z dnia [...] stycznia 2009r., natomiast okoliczność zaciągnięcia i spłaty kredytu nie była podnoszona w postępowaniu administracyjnym przed wydaniem ww. decyzji. Organ stwierdził, że nowa okoliczność dotycząca spłaty zaciągniętego kredytu nie ma wpływu na wydaną pierwotnie decyzję, ponieważ w momencie zaciągania kredytu zobowiązana posiadała wiedzę o nieuregulowanych składkach w ZUS.
Wnioskami z dnia 28 kwietnia 2011r. zobowiązana zwróciła się do Prezesa ZUS o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją ostateczną z dnia 26 listopada 2010r. oraz o przywrócenie terminu do wniesienia ww. wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zobowiązania podniosła, że decyzja z dnia 26 stycznia 2010r. narusza art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. w zw. z art. 7, art.11 i art. 80 k.p.a. oraz art.28 ust. 2a i 3b ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U.z 2009, Nr 205, poz. 1585 ze zm.), zwanej dalej: u.s.u.s., poprzez błędną wykładnię i sprzeczne z ustawą uznanie nowej okoliczności w sprawie za nieistotną, bez odniesienia do całości materiałów zgromadzonych w sprawie. Zdaniem skarżącej, w świetle u.s.u.s. (art. 28 ust. 3a i 3b u.s.u.s.) i powoływanych przez tą ustawę aktów wykonawczych, organ powinien merytorycznie badać przesłankę istotności okoliczności wznowienia postępowania. Organ powinien przeprowadzić analizę sytuacji osobistej zobowiązanej i wykazać czy przedstawiona przez stronę okoliczność jest istotna w zakresie możliwości zapłaty nieopłaconych składek. Wnioski wynikające z takiej analizy powinny być odzwierciedleniem decyzji uznaniowej organu.
Zobowiązana zarzuciła również, że decyzja narusza art. 149 § 1 k.p.a.
w zw. z art. 7,8,11,148 i art. 151 k.p.a. Podniosła, że organ oparł swoje rozstrzygnięcie na naruszeniu przez stronę art. 148 k.p.a. i uczynił je główną przesłanką uznania okoliczności za nieistotną i odstąpienia od merytorycznego badania sprawy w kontekście zaistnienia przesłanek umorzenia należności zgodnie z przepisami u.s.u.s. Zobowiązana zarzuciła, że organ przy wydawaniu postanowienia o wznowieniu postępowania dopuścił do merytorycznej oceny nową okoliczność w sprawie (dotyczącą spłaty kredytu), a następnie w zaskarżonej decyzji tą okoliczność odrzucił.