Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Piórkowska /spr./ Sędzia WSA Kazimierz Włoch Asesor WSA Małgorzata Niedobylska Protokolant sek.sąd. T.Tochowicz po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2005r. na rozprawie- sprawy ze skargi Gminy Miasta na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia [...] grudnia 2004r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie opłaty targowej - oddala skargę -
Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie, uchwałą z dnia 28 grudnia 2004r. Nr XLIII/8347/2004r stwierdziło nieważność uchwały Rady Miasta Jarosławia z dnia 22 listopada 2004r. Nr 352/XXXVI/04 w sprawie określenia dziennych stawek opłaty targowej na targowiskach na terenie Miasta Jarosławia, określenia inkasentów i wysokości wynagrodzenia za inkaso płaty targowej, w części dotyczącej wyłączenia Hali Targowej z opłaty targowej.
Jako podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej powołało art. 15 ust.2 i 2a ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. z 2002r. Nr 9, poz. 94 ze zm./.
W uzasadnieniu uchwały podniesiono, że w dniu 22 listopada 2004r. Rada Miasta Jarosławia podjęła uchwałę Nr 352/XXXVI/04 w sprawie określenia dziennych stawek opłaty targowej na targowiskach na terenie Miasta Jarosławia, określenia inkasentów i wysokości wynagrodzenia za inkaso opłaty targowej.
Uchwała powyższa wpłynęła do Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie w dniu 29 listopada 2004r.
Badając powyższą uchwałę w trybie nadzoru Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie stwierdziło, że Rada Miasta Jarosławia w § 1 uchwały zawarła postanowienie o określeniu dziennych stawek opłaty targowej w zależności od położenia targowiska i ustaliła w tym przepisie następujące strefy:
1) strefę A - obejmującą: targowisko położone u wylotu ul. Kasztelańskiej tzw. Mały Rynek, targowisko za Halą Targową poniżej muru oporowego, targowisko na zapleczu kamienicy Rynek 5a, targowisko przy ul. Trybunalskiej, targowisko tymczasowe przy ul. Piekarskiej,
2) strefę B - obejmującą targowisko za Halą Targową do muru oporowego,
3) strefę C - obejmującą rampę PKP przy ul. Elektrownianej i pozostałe miejsca na terenie miasta z wyjątkiem Hali Targowej.
Z kolei w załączniku stanowiącym integralną część uchwały określono wysokość dziennych stawek opłaty targowej uzależnioną od sposobu sprzedaży i rodzaju artykułu oraz położenia targowiska w powyższych strefach, zawierając również w tym załączniku w odniesieniu do strefy C określenie "inne miejsca na terenie miasta z wyjątkiem Hali Targowej". W ocenie organu, przy takiej konstrukcji uchwały z opłaty targowej, została wyłączona Hala Targowa, która nie została wymieniona w strefach A i B zawierających wyczerpujące wyliczenie targowisk i wyłączona ze strefy C, obejmującej pozostałe miejsca na terenie miasta.
Z art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9 z 2002r. poz. 84 z późn. zm.) wynika, że rada gminy ma obowiązek określić zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłaty targowej.
Zgodnie z art. 15 ust.1 wymienionej ustawy opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, prawnych oraz innych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach. Zdarzeniem prawnym, z którym ustawa o podatkach i opłatach lokalnych wiąże obowiązek uiszczenia opłaty targowej jest dokonywanie sprzedaży, a przynajmniej wyjście z ofertą sprzedaży, polegającą na wystawieniu towaru z oznaczeniem jego ceny. Stanowisko takie zajął NSA w wyroku z 27 lipca 1994r.(sygn. akt SA/Ł 1244/94, opublikowany w ONA, 1995r. nr 3, poz. 116).