Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w przedmiocie odmowy wstąpienia skarżącego do toczącego się postępowania w sprawie przyznania płatności rolnośrodowiskowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Tomasz Smoleń / spr./ Sędziowie WSA Grzegorz Panek WSA Jarosław Szaro Protokolant ref. staż. Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2015r. sprawy ze skargi T. J. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wstąpienia skarżącego do toczącego się postępowania w sprawie przyznania płatności rolnośrodowiskowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na rzecz skarżącego T. J. kwotę 200 (słownie dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] maja 2015r. nr [...] Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: Dyrektor Agencji) utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: Kierownik Agencji) z dnia [...] marca 2015 r., nr [...] w sprawie odmowy wstąpienia T.J.(dalej Skarżącego) w miejsce M. M. do toczącego się postępowania w sprawie przyznania kolejnej płatności rolnośrodowiskowej (PROW 2007-2013) na skutek przeniesienia posiadania gruntów. Wystąpił on o przyjęcie części gruntów objętych zobowiązaniem rolnośrodowiskowym realizowanym przez M. M. tj. działki ewidencyjne nr 900 o powierzchni 14,72 ha oraz działki ewidencyjnej nr 902 o powierzchni 5,24 ha, położonych w miejscowości R., gmina K. Działki te objęte były zobowiązaniem rolnośrodowiskowym w wariancie 5.1 - Ochrona siedlisk lęgowych ptaków - NATURA 2000.

Do powyższego wniosku Skarżący dołączył:

1. oświadczenie o kontynuowaniu zobowiązania rolnośrodowiskowego w ramach PROW na lata 2007 - 2013;

2. akt notarialny Repertorium A numer [...] z dnia 11 kwietnia 2014 r. o nabyciu przez Skarżącego działek oznaczonych numerami 900 i 902 położonymi w miejscowości R., gmina K.;

3. umowę dzierżawy gruntów rolnych - tj. działek ewidencyjnych 900 i 902 zawartą w dniu 11 kwietnia 2014 r. między Skarżącym "wydzierżawiającym" a M.M. "dzierżawcą";

4. wypowiedzenie w/w umowy sporządzone 25 września 2014 r.

W dniu 9 lutego 2015r. wniosek o wstąpienie do toczącego się postępowania w sprawie przyznania kolejnej płatności rolnośrodowiskowej w wyniku przeniesienia posiadania gruntów tj. działek ewidencyjnych nr 900 i nr 902 położonych w miejscowości R. gmina K. złożyła S. M., wskazując Skarżącego jako przekazującego. Wśród dokumentów złożonych przez S. M. wraz z przedmiotowym wnioskiem znalazła się umowa dzierżawy działek ewidencyjnych nr 900 i 902 zawarta w dniu 25 września 2014r. między Skarżącym "wydzierżawiającym" a S. M. "dzierżawcą".

W takim stanie sprawy Kierownik Agencji decyzją z dnia [...] marca 2015r. nr ., nr [...] odmówił Skarżącemu wstąpienia do toczącego się postępowania w sprawie przyznania kolejnej płatności rolnośrodowiskowej, stwierdzając brak skutecznego przejęcia części zobowiązania rolnośrodowiskowego M. M.

Odwołanie od tej decyzji złożył Skarżący podnosząc, że złożone przez niego dokumenty dają podstawę do przeniesienia zobowiązania rolnośrodowiskowego z M. M. na Niego, a następnie z jego osoby na S. M.

Dyrektor Agencji decyzją z dnia [...] maja 2015r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję zaskarżoną decyzję Kierownika Agencji z dnia [...] marca 2015 r., nr [...].

W uzasadnieniu decyzji podzielił stanowisko organu I instancji, że Skarżący nie był posiadaczem dziełek ewidencyjnych o nr 900 i 902 położonych w miejscowości R. w powiecie K. Dlatego nie mógł przejąć części zobowiązania rolnośrodowiskowego M. M. obejmującego w/w działki na których M. M. realizował dotychczas program rolnośrodowiskowy w wariancie 5.1 - Ochrona siedlisk lęgowych ptaków - NATURA 2000. Skarżący zawarł umowę dzierżawy dotyczącą z M. M., którą wypowiedział 25 września 2014r. ze skutkiem na ten dzień i w tym samym dniu wydzierżawił ponownie w/w działki ewidencyjne S. M. Faktyczne władanie przedmiotowych działek przez Skarżącego nie było stanem trwałym, ponadto odwołujący nie miał zamiaru faktycznego władania rzeczą dla siebie tj. faktycznego użytkowania rolniczego działek, bowiem jego zamiarem było przekazanie działek nowemu dzierżawcy oferującemu korzystniejsze warunki dzierżawy, co zostało tego samego dnia potwierdzone poprzez zawarcie nowej umowy dzierżawy, tym samym odwołujący pozbawił się elementów posiadania.

Strona 1/6