Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Kazimierz Włoch /spr./ Sędziowie NSA Maria Piórkowska WSA Barbara Stukan-Pytlowany Protokolant sek.sąd. Beata Janczewska po rozpoznaniu w Wydziale I Finansowym w dniu 13 lutego 2007r. sprawy ze skargi B. P. i W. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2000. - oddala skargę -
Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] października 2006r. [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] lipca 2006r. nr [...] w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000r. w kwocie 5 024,90 zł.
W dniu 27 kwietnia 2006r. W.P. będący wspólnikiem Firmy "A" s.c. oraz jego żona B.P. zwrócili się do Urzędu Skarbowego, z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000r. Uzasadniając wniosek podatnik podał, iż prowadził w formie spółki cywilnej zakład, który od 1 lutego 1999r. posiadał status zakładu pracy chronionej. W toku działalności, w zaufaniu do istniejących wtedy regulacji prawnych, Spółka podjęła szereg inwestycji, których realizacja została następnie znacznie utrudniona i ograniczona na skutek zmian przepisów dotyczących zakładów pracy chronionej wprowadzonych ustawą z dnia 20 listopada 1999r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. nr 95, poz. 1101), z których m. in. art. 2 pkt 2 został uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niekonstytucyjny wyrokiem z dnia 25 września 2002r. sygn. akt K 45/01. W ocenie podatnika, dochód jaki uzyskał on w 2000r. prowadząc zakład pracy chronionej, korzystał ze zwolnienia podatkowego, co uzasadnia wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za ten rok.
Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia [...] lipca 2006r. nr [...] odmówił podatnikom B. i W. P. stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000r. stwierdzając, iż wniosek podatników nie jest zasadny. Organ wywiódł, iż niekonstytucyjność przepisów wymienionych w sentencji powołanego przez podatnika wyroku Trybunału Konstytucyjnego, zachodzi tylko w takim zakresie w jakim kontrolowane przepisy nie przewidują regulacji przejściowych niezbędnych dla zapewnienia ochrony interesów prowadzących zakłady pracy chronionej, którzy rozpoczęli realizację długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ich zakładach. Rozstrzygnięcie Trybunału nie odnosi się zatem do wszystkich podmiotów prowadzących zakłady pracy chronionej a dotyczy jedynie tych podatników, którzy przed dniem ogłoszenia ustawy tj. 20 listopada 1999r., prowadząc zakład pracy chronionej, rozpoczęli realizację długofalowych inwestycji na rzecz osób niepełnosprawnych.
W ocenie organu poniesione wydatki, przez Spółkę nie miały bezpośredniego związku z zatrudnieniem w Firmie "A" s.c. osób niepełnosprawnych ani nie były kontynuacją inwestycji rozpoczętej przez podatnika w 1999r. tj. przed wyprowadzeniem niekorzystnych dla zakładów pracy chronionej zmian podatkowych.
Organ uznał, iż podatnik nie udowodnił spełnienia przesłanek, od których Trybunał Konstytucyjny uzależnił możliwość dalszego korzystania z ze zwolnienia podatkowego dla prowadzących zakłady pracy chronionej tj. nie realizował długofalowej inwestycji na rzecz zatrudnionych osób niepełnosprawnych rozpoczętej przed datą nowelizacji ustawy. Nie jest zatem możliwe stwierdzenie, iż w opisanej sytuacji faktycznej doszło w stosunku do podatnika do naruszenia zasady ochrony praw nabytych oraz zasady ochrony interesów w toku. Podatek zapłacony przez podatników B. i W. P. i w roku 2000 był zatem w całości podatkiem należnym.