Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Grzegorz Panek Sędzia WSA Kazimierz Włoch Asesor WSA Jacek Boratyn / spr./ Protokolant sekr. sąd. Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2018 r. sprawy ze skargi B. Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za lata 2013-2014 uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy D. z dnia [...] maja 2016 r. nr [...]
Decyzją z dnia [...] października 2017 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania B. Ś.- zwanego dalej skarżącym lub wnioskodawcą, od decyzji Wójta Gminy D. z dnia [...] maja 2016 r., nr [...], w przedmiocie odmowy umorzenia skarżącemu zaległości wynikających z opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, wraz z kosztami upomnień, za III i IV kwartał 2013 r. oraz I, II, III, IV kwartał 2014 r., utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.
W stanie faktycznym przedmiotowej sprawy skarżący, w dniu 8 lutego 2016 r. zwrócił się do Wójta Gminy D. z wnioskiem o umorzenie mu zaległości z tytułu opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi od 2013 r., wraz z kosztami egzekucyjnymi i kosztami upomnień. W uzasadnieniu złożonego wniosku podał, że jego sytuacja finansowa nie pozwala mu na pokrycie przedmiotowych kosztów. Utrzymuje się bowiem z zasiłku z pomocy społecznej, w wysokości 604 zł miesięcznie. Środki te w całości przeznacza na utrzymanie i leczenie.
Skarżący nadmienił, że uzyskany przez niego ostatnio zasiłek celowy przeznaczył w całości na naprawę kotła centralnego ogrzewania. Dodał ponadto, iż 3 lutego 2016 r. uregulował opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za 2015 r. Nie jest jednak w stanie pokryć zaległości z tego tytułu za wcześniejsze lata.
Pismem z dnia 7 marca 2017 r. Wójt Gminy D., poinformował skarżącego, że proponowane przez niego rozwiązanie, odnośnie umorzenia zaległości jest niemożliwe, z uwagi na powszechność obowiązku ponoszenia tego rodzaju opłat.
W piśmie z dnia 31 marca 2016 r. skarżący podtrzymał swój wniosek o umorzenie zaległości z tytułu gospodarowania odpadami komunalnymi zaznaczając, że jest on uzasadniony, w świetle art. 67 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, ze zm., zwanej dalej Ordynacją podatkową). Podkreślił również, że w sprawie jego wniosku winno zostać wszczęte postępowanie i wydana decyzja, gdyż udzielenie jedynie pisemnej odpowiedzi nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach.
Wójt Gminy D., po przeprowadzeniu postępowania w sprawie z wniosku skarżącego, decyzją z dnia [...] maja 2016 r., odmówił umorzenia skarżącemu zaległości z tytułu opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w łącznej kwocie 239,70 zł (po 56,40 zł za III i IV kwartał 2013 r., 56,40 za I kwartał 2014 r., 42,30 za drugi kwartał tego roku i po 14,10 zł za III i IV kwartał 2014 r.), a także z tytułu kosztów upomnienia w wysokości 34,80 zł.
Organ ustalił, że skarżący jest osobą bezrobotną, o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, utrzymując się z zasiłku stałego z pomocy społecznej, w kwocie 604 zł miesięcznie. Zamieszkuje w murowanym parterowym domu, wyposażonym jedynie w podstawowe sprzęty.
Skarżący jest osobą cierpiącą na różne dolegliwości, w związku z którymi leczy się ambulatoryjnie, między innymi w poradni zdrowia psychicznego.
Organ analizując sytuację skarżącego, w kontekście przesłanek umorzenia z art. 67 a § 1 pkt 3 i § 2 Ordynacji podatkowej stwierdził, że skarżący nie spełnia przesłanek umorzenia zaległości. W tym zakresie Wójt Gminy D. podkreślił wyjątkowość instytucji umorzenia zaległości z tytułu danin publicznoprawnych i zaznaczył, że skarżący nie wykazał, aby w jego przypadku zachodziły przesłanki ważnego interesu, uprawniające do zastosowania w jego przypadku zwolnienia.