Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtysiak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska, Sędzia WSA Joanna Wojciechowska, Protokolant Lidia Maląg, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi N. Z. K., P. G., L. V. Spółka jawna z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia 11 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę.
Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej odmówił Spółce "N." Z. K., E. W., P. G., L. V. Spółka jawna W. (obecnie "N." Z. K., P. G., L. V. Spółka jawna W.), zwanej dalej "Spółką", przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego nr [...] z dnia [...] r.
Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że Naczelnik Urzędu Celnego wskazaną wyżej decyzją z dnia [...] r. określił Spółce zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiąc grudzień 2006 r.
w wysokości [...] zł. oraz odsetki od niezapłaconych w terminie wpłat dziennych w wysokości [...] zł.
Przedmiotowa decyzja została doręczona Spółce w dniu 8 sierpnia 2011 r.
w trybie art. 150 w związku z art. 151 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), tj. w tak zwanym trybie zastępczym. Stosownie zatem do art. 223 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej
14-dniowy termin do wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Celnej na decyzję Naczelnika Urzędu Celnego rozpoczął bieg od dnia 9 sierpnia 2011 r. i upłynął z dniem 22 sierpnia 2011 r. (poniedziałek, który to dzień nie był dniem ustawowo wolnym od pracy). Tak więc z dniem 23 sierpnia 2011 r. decyzja Naczelnika Urzędu Celnego stała się decyzją ostateczną.
W dniu 19 marca 2012 r. do Naczelnika Urzędu Celnego , wpłynęło odwołanie z dnia 14 marca 2012 r. od decyzji z dnia [...] r. Jak wynika ze stempla pocztowego odciśniętego na kopercie zawierającej przedmiotowe odwołanie, zostało ono nadane w placówce pocztowej W. w dniu 16 marca 2012 r. Odwołanie nie zostało zatem złożone w ustawowym 14-dniowym terminie. Jednocześnie z odwołaniem (w tym samym piśmie) zawarto wniosek o przywrócenie terminu do jego wniesienia.
Uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania Spółka wskazała, że o wydaniu przedmiotowej decyzji dowiedziała się dopiero w dniu
9 marca 2012 r. w trakcie "czynności związanych z postępowaniem karno skarbowym" w związku z czym niezwłocznie wystąpiła do Naczelnika Urzędu Celnego (pismo z dnia 12 marca 2012 r.) o wydanie kopii sześciu decyzji, w tym również decyzji z dnia [...] r. nr [...] oraz kopii korespondencji kierowanej do Spółki, dotyczącej wydanych decyzji. Wnioskowane dokumenty przedstawiciel Spółki odebrał osobiście w dniu 12 marca 2012 r. - decyzje o numerach: [...] oraz 14 marca 2012 r. - pozostałe dokumenty związane ze sprawą. Zdaniem Spółki, doręczenie decyzji z dnia [...] r. nastąpiło w sposób nieprawidłowy. Spółka bowiem nie została zawiadomiona, że przedmiotowa decyzja w związku z niemożnością jej doręczenia, jest przechowywana w placówce pocztowej. Poczta, w ocenie Spółki, nie przeprowadziła procedury doręczenia zgodnej z przepisami prawa. Na dokumencie "Potwierdzenie odbioru" pracownik poczty odnotował, że pozostawił - w skrzynce oddawczej adresata - zawiadomienie o przechowywaniu przesyłki w placówce pocztowej, co zdaniem Spółki, nie jest prawdą, gdyż nigdy, jak twierdzi nie posiadała skrzynki oddawczej. W związku z tym Spółka uważa, że decyzja ta nie została w ogóle doręczona, a co najwyżej doręczono ją dopiero w dniu 12 marca 2012 r., tj. w dniu odbioru kserokopii decyzji przez przedstawiciela Spółki. Sumując, zdaniem Spółki, uchybienie terminu nie było w żaden sposób przez nią zawinione a wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania złożyła z ostrożności procesowej.