Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Polańska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Wojciechowska, Sędzia WSA Bolesław Stachura, po rozpoznaniu w Wydziale I w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi T. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 2 marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę.
Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie postanowieniem z dnia 2 marca 2015 r.
nr [...], po rozpatrzeniu wniosku T W z 4 lutego 2015 r., odmówił przywrócenia terminu do złożenia odwołania od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowego w Szczecinie z dnia 31 grudnia 2013 r. nr [...].
Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowego w Szczecinie ww. decyzją określił podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. w wysokości [...] zł.
Jak wynika z akt sprawy decyzja, zawierająca pouczenie o przysługującym prawie i terminie do wniesienia odwołania, tj. 14 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia stronie, została doręczona profesjonalnemu pełnomocnikowi podatnika 2 stycznia 2014 r. wraz z decyzjami z dnia 31 grudnia 2013 r. określającymi skarżącemu zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. nr [...] oraz z tytułu podatku od towarów i usług za okresy od listopada 2009 r. do grudnia 2010 r. nr [...].
W dniu 30 stycznia 2014 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie wpłynęły - przekazane przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Szczecinie - odwołania od decyzji określającej zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. oraz od decyzji określającej zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za okresy od listopada 2009 r. do grudnia 2010 r.
Odwołania te, 16 stycznia 2014 r., zostały nadane za pośrednictwem operatora pocztowego w urzędzie pocztowym.
Następnie, 1 grudnia 2014 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie wpłynęło pismo pełnomocnika podatnika, w którym podniesiono, że 16 stycznia 2014 r., z zachowaniem ustawowego terminu, zostały złożone, nie tylko wyżej wymienione odwołania, ale też w tym dniu zostało złożone odwołanie od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Szczecinie nr [...], którą określono skarżącemu zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. Na potwierdzenie powyższej okoliczności załączono uwierzytelnioną kserokopię rzeczonego odwołania.
W odpowiedzi na powyższe pismo, Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie w postanowieniu z dnia 27 stycznia 2015 r. nr [...] stwierdził, że odwołanie od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Szczecinie z dnia 31 grudnia 2013 r., nr [...] określającej skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. zostało złożone z uchybieniem terminowi określonemu w art. 223 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Pismem z dnia 4 lutego 2015 r. (nadanym 5 lutego 2015 r.) podatnik złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od tej decyzji, na podstawie art. 58 Kodeksu postępowania administracyjnego, wskazując niezachowanie terminu bez swojej winy. Ponadto podatnik wniósł o przeprowadzenie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy nr [...] dotyczącej stwierdzenia uchybienia terminowi.
W uzasadnieniu wniosku, podatnik podniósł, że zgodnie z art. 58 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, dla uwzględnienia prośby o przywrócenie terminu do złożenia odwołania potrzebne jest uprawdopodobnienie, iż zwłoka zaszła bez winy wnioskodawcy. Zatem, ustawodawca ograniczył w tym zakresie obowiązki wnioskodawcy, nakazując mu jedynie podać prawdopodobne okoliczności braku winy, nie zaś stosować dowody, które miałyby dawać stuprocentową pewność i wykluczać wszelkie inne hipotezy, dotyczące powodów zajścia zdarzenia w postaci uchybienia terminowi. Tym samym, zdaniem podatnika, ustawodawca nakazuje raczej umożliwić udział uczestnikom w postępowaniu administracyjnym, niż go ograniczać.