Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Kazimiera Sobocińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alicja Polańska Sędzia WSA Kazimierz Maczewski Protokolant Karolina Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi H. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty targowej 1. u c h y l a zaskarżoną decyzję, 2. z a s ą d z a od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na rzecz skarżącej kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Decyzją z [...], Nr [...], Burmistrz Gminy C. określił H. R. zobowiązanie podatkowe w kwocie [...] zł z tytułu opłaty targowej za okresy od [...] do [...] oraz od [...] do [...] r.
Z uzasadnienia decyzji organu podatkowego pierwszej instancji wynika, iż w toku wszczętego z urzędu postępowania podatkowego, ustalono bezspornie, że w badanym okresie H. R. prowadziła działalność handlową na terenie Domu Handlowego Wielobranżowego w O. ze stoiska nr [...]. Z tytułu sprzedaży dokonywanej ze wskazanego stoiska handlowego podatniczka nie uiszczała opłaty targowej. Ponadto, na podstawie informacji uzyskanej od firmy "E" S.A., stwierdzono, że w tym okresie strona nie zgłaszała zawieszenia ani zaprzestania swojej działalności handlowej. Wskazując, iż H. R. prowadziła działalność na targowisku, a w szczególności w hali targowej, w której sprzedaż dokonywana jest w sposób rynkowo-targowo-jarmarczny, oraz że podatniczka nie miała obowiązku uiszczania podatku od nieruchomości, organ ten uznał, że ciążył na niej obowiązek regulowania opłaty targowej, stosownie do przepisów art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych.
Decyzją z [...], Nr [...], wydaną w trybie odwoławczym, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. uchyliło w całości opisaną decyzję Burmistrza Gminy C. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ. Organ odwoławczy uznał bowiem, że organ podatkowy pierwszej instancji nie podjął działań zmierzających do dokładnego wyjaśnienia sprawy i prawidłowego zastosowania normy prawnej, sformułowanej w art. 15 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W ocenie Kolegium, Burmistrz nie dowiódł w należyty sposób, iż opłata targowa określona H. R. była należna, gdyż nie zgromadził on odpowiednich dokumentów, potwierdzających faktyczne prowadzenie przez podatniczkę sprzedaży w wyodrębnionym stoisku handlowym, znajdującym się w Domu Handlowym Wielobranżowym w O.
W dalszej części uzasadnienia, organ odwoławczy stwierdził także, że organ podatkowy pierwszej instancji naruszył przepisy art. 191 i art. 210 § 6 ustawy - Ordynacja podatkowa, ponieważ nie dokonał oceny przedłożonych przez podatniczkę dowodów, w postaci opinii biegłych i rzeczoznawców, dotyczących istotnej dla sprawy kwestii, jaką stanowiło ustalenie, czy Dom Handlowy jest budynkiem w rozumieniu art. 1a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W uzasadnienia decyzji z [...] nie wskazano również, w oparciu o jakie ustalenia (dokumentację) organ podatkowy pierwszej instancji przyjął, iż obiekt ten nie jest budynkiem albo też jest targowiskiem pod dachem.
W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. H. R. wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji oraz uchylenie poprzedzającej ją decyzji Burmistrza Gminy C., wskazując na wadliwość rozstrzygnięcia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. W ocenie skarżącej, materiał dowodowy zgromadzony w rozpatrywanej sprawie był wystarczający do merytorycznego rozpatrzenia sprawy i uznania, że decyzja Burmistrza została wydana z rażącym naruszeniem przepisów art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, bez konieczności kierowania jej do ponownego rozpoznawania przez organ niższego stopnia.