Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bolesław Stachura (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj, Sędzia WSA Ewa Wojtysiak, Protokolant starszy sekretarz sądowy Beata Radomska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi L. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty z tytułu gospodarowania odpadami komunalnymi za okres od 1 lipca 2013 r. do 30 czerwca 2014 r. uchyla zaskarżoną decyzję.
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie decyzją z dnia [...] r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy M. z dnia [...] r., nr [...], którą odmówiono L. N. (zwanemu dalej "skarżącym") umorzenia zaległości w opłatach za gospodarowanie odpadami komunalnymi z nieruchomości położonej w W. nr [...], za okres od 1 lipca 2013 r. do 30 czerwca 2014 r. w kwocie [...] zł.
Jak ustalono, wnioskiem z dnia 21 kwietnia 2015 r. skarżący zwrócił się do Wójta Gminy M. o umorzenie zaległości w opłacie za wywóz śmieci w kwocie [...] zł, wskazując we wniosku, iż kosz (na odpady) otrzymał dopiero w sierpniu 2014 r. i od tego czasu uiszcza opłaty.
Zaległość powstała w związku z faktem, iż skarżący nie uiszczał określonych decyzją Wójta Gminy M. z dnia [...] r. opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi w wysokości [...] zł miesięcznie.
Decyzją z dnia [...] r. znak: [...] Wójt Gminy M. odmówił skarżącemu umorzenia zaległości w opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
Na skutek odwołania skarżącego, decyzją z dnia [...] r. znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. uchyliło zaskarżoną decyzję, wskazując, że winna ona zawierać wskazanie prawidłowej kwoty zaległości w opłatach, co do której odmówiono umorzenia.
Następnie decyzją z dnia [...] r. znak: [...] Wójt Gminy M. odmówił skarżącemu umorzenia zaległości w opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi
Skarżący od powyższej decyzji złożył odwołanie, wskazując w jego uzasadnieniu, iż nie będzie płacił za niewykonaną usługę, wyjaśniając, że nie dostarczono mu (w okresie, w którym powstała zaległość) kosza na śmieci.
Decyzją z dnia [...] r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy M. z dnia [...] r., nr [...], którą odmówiono L. N. umorzenia zaległości w kwocie [...] zł w opłatach za gospodarowanie odpadami komunalnymi z nieruchomości położonej w W. nr [...], za okres od 1 lipca 2013 r. do 30 czerwca 2014 r..
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, że umorzenie zaległości podatkowej, jako najdalej idąca ulga podatkowa, obwarowane jest rygorystycznymi wymogami prawa podatkowego. Wyjaśniono, że nie jest to świadczenie z opieki społecznej i nie mają tu zastosowania reguły rządzące udzielaniem pomocy społecznej. Wskazano, iż stan ubóstwa czy braku środków pieniężnych nie jest przesłanką do umorzenia zaległości podatkowej, a podatki płacone są na całym świecie, mają charakter powszechny i konstytucyjny. Wyjaśniono, że wszyscy podatnicy są równi wobec obowiązku podatkowego, a to oznacza, że nie ma podatników lepszych i gorszych w tym sensie, że jednemu umarza się podatek a inny musi go płacić. Tylko w bardzo wyjątkowym przypadku można udzielić ulgi podatkowej takiemu podatnikowi, którego spotka jakieś nadzwyczajne, niespodziewanie nieszczęście, które naraziło go na nadzwyczajne wydatki w takim stopniu, że zapłacenie podatku jest niemożliwe, a wyegzekwowanie go mogłoby zagrozić egzystencji podatnika. Dlatego starając się o ulgę podatkową trzeba udokumentować takie właśnie zdarzenie, jeśli się przytrafiło. Kolegium wskazało, że skarżący o niczym takim nie pisze, a wręcz przeciwnie z jego odwołania wynika, że odmowa uiszczania opłaty nie wynika z trudnej sytuacji materialnej, ale z faktu niedostarczenia kosza na śmieci i nieodbierania odpadów. Ta kwestia zdaniem Kolegium nie jest jednak badana przy rozpatrywaniu wniosku o umorzenie zaległości. Odwołujący się nie ma wprawdzie stałych dochodów i pracuje dorywczo, ale sytuacja ta nie jest nadzwyczajna, bowiem jest to sytuacja trwająca od lat, nie wystąpiła więc taka sytuacja nadzwyczajna, która uzasadniałaby umorzenie należności z tytułu opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Zdaniem Kolegium kwota opłaty nie jest wysoka, a dodatkowo organ I instancji zaproponował rozłożenie tej opłaty na raty, a skarżący przyczynił się do skumulowania tych należności.