Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba (spr.) Sędziowie: WSA Monika Nowicka WSA Elżbieta Sobielarska Protokolant Ewa Nieora po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi A. G. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego po rozpatrzeniu odwołania A. G. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu od decyzji [...] Konserwatora Zabytków w W. od decyzji z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] o umorzeniu postępowania w sprawie wpisu do rejestru nieruchomości złożonej z willi z ogrodem, położonej w W. przy ul. [...] w części dotyczącej ogrodu - stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania .
Stan faktyczny sprawy ustalony w toku postępowania administracyjnego przedstawia się następująco:
W dniu [...] maja 2009 r. [...] Konserwator Zabytków w W. wydał decyzję o umorzeniu postępowania w sprawie wpisu do rejestru nieruchomości złożonej z willi z ogrodem, położonej w W. przy ul. [...] w części dotyczącej ogrodu. Dnia 28 sierpnia 2009 r. A. G. złożył odwołanie od tej decyzji. Organ wskazał, że stronie, która nie brała udziału w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji przysługuje prawo wniesienia odwołania w terminie przewidzianym dla pozostałych stron postępowania. W przedmiotowej sprawie termin do wniesienia odwołania upłynął 25 czerwca 2009 r. Skoro odwołanie A. G. zostało nadane w urzędzie pocztowym w dniu 12 września 2009 r., to stosownie do art. 134 kpa organ nie miał innej możliwości jak stwierdzić uchybienie terminu do wniesienia odwołania. Organ podał również, że zgodnie z przyjętym orzecznictwem stronie, która bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu i dowiedziała się o wydanej decyzji, gdy ta była już ostateczna nie przysługuje wniosek o przywrócenie terminu na podstawie art. 58 §1 kpa. Z przepisu tego może bowiem skorzystać wyłącznie osoba, której organ doręczył orzeczenie, a która bez własnej winy nie mogła wnieść odwołania.
Skargę na powyższe postępowanie wniósł A. G. Skarżący w uzasadnieniu skargi podniósł, że organ nigdy nie informował go o prowadzonym postępowaniu, a wydając zaskarżone postanowienia pozbawiłby go prawa do sądu. Skarżący podniósł, że odwołanie od decyzji z dnia [...] maja 2009 r. wniósł w terminie 14 - dni od momentu dowiedzenia się o jej treści. Podniósł również zarzuty odnoszące się do działania Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego jako organu powołanego również do ochrony ładu architektonicznego.
W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej poprzez ocenę, czy zaskarżone akty lub inne czynności organów administracji publicznej nie naruszają prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia. Rozpatrując niniejszą sprawę Sąd uznał, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja nie narusza prawa.
Zgodnie zaś z przepisem art. 134 § 1 powołanej wyżej ustawy wojewódzki sąd administracyjny orzeka w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Oznacza to, że sąd ma obowiązek dokonać oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji nawet wówczas, gdy dany zarzut nie zostanie podniesiony w skardze.