Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: sędzia WSA Monika Nowicka asesor WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant E. D. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2007 r. sprawy ze skargi S. w J. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania w sprawie nabycia z mocy prawa nieruchomości 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącej S. w J. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji postanowieniem z dnia [...] maja 2007 r., nr [...] stwierdził niedopuszczalność odwołania [...] S. [...] w J. z dnia 26 marca 1991 r. wniesionego od decyzji Wojewody Katowickiego z dnia [...] marca 1991 r., nr [...] stwierdzającej przejście z mocy prawa na własność Parafii Katolickiej p.w. [...] w J. nieruchomości składającej się z działek nr [...], [...]/4,[...] , [...] , [...], [...],[...] , [...], [...], [...] , [...] ,[...] , o łącznej powierzchni [...] m2.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Wojewoda Katowicki decyzją z dnia [...] marca 1991 r., działając na podstawie art. 60 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) stwierdził przejście z mocy prawa na własność Parafii Katolickiej p.w. [...] w J. nieruchomości składającej się z działek nr [...], [...]/4,[...] , [...] , [...], [...],[...] , [...], [...], [...] , [...] ,[...] , o łącznej powierzchni [...] m2.
Od powyższej decyzji [...] S. [...] w J. wniosła odwołanie z dnia 26 marca 1991 r., w części dotyczącej działki nr [...]/4 o pow. [...]m2.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] stycznia 2001 r. nr [...] umorzył postępowanie odwoławcze w sprawie. W uzasadnieniu organ wskazał, że S. nie była legitymowana do wniesienia odwołania.
Na skutek skargi [...] S. [...] Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 6 lutego 2002 r., sygn. akt SA 569/01 uchylił zaskarżoną decyzję.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...], uchylił decyzję Wojewody Katowickiego z dnia [...] marca 1991 r., w części dotyczącej nieruchomości położonej w J., oznaczonej jako działka ewidencyjna nr [...]/7 o pow. [...]m2 oraz odmówił stwierdzenia przejścia tej nieruchomości z mocy prawa na własność Parafii Katolickiej w J..
Na skutek skargi Parafii Rzymskokatolickiej p.w. [...] w J. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 stycznia 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 447/05 uchylił zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że skoro w niniejszej sprawie odwołanie zostało wniesione przez posiadającą osobowość prawną S., to organ prowadzący postępowanie zobowiązany był w pierwszej kolejności do sprawdzenia, czy osoba podpisana pod treścią odwołania mogła skutecznie reprezentować S. i czy reprezentowała ją w sposób zgodny z prawem. Tymczasem treść odwołania z dnia 26 marca 1991 r. wskazuje, że zostało ono wniesione jednoosobowo, bowiem widnieje na nim tylko podpis M. Ż. (wiceprezesa zarządu), co w świetle art. 47 § 1 ustawy o spółdzielniach i ich związkach należało uznać za nieprawidłowe. Jednocześnie z nadesłanych do Sądu akt administracyjnych nie wynika, aby uchybienie to zostało w jakikolwiek sposób wyjaśnione przez organ prowadzący postępowanie. Tak więc organ - mimo treści art. 64 § 2 KPA - nie wezwał strony do uzupełnienia braków odwołania. Zdaniem Sądu organy pierwszej i drugiej instancji nie wyjaśniły też kwestii legitymacji osoby występującej ze skargą do sądu, nie ustaliły w szczególności, czy jest to właściwa osoba do wystąpienia ze skargą w przedmiotowej sprawie. Skarżącą w niniejszej sprawie jest Parafia Rzymsko-Katolicka [...] w J., natomiast umowa użytkowania wieczystego dotycząca między innymi spornej działki (akt notarialny z dnia [...] czerwca 1980 r.), została zawarta przez Skarb Państwa i Parafię Rzymsko-Katolicką [...] w J. D. N.. Mimo treści powyższej umowy, Wojewoda Katowicki decyzją z dnia [...] marca 1991 r. stwierdził, że nieruchomości będące przedmiotem umowy użytkowania wieczystego z dnia [...] czerwca 1980 r., przeszły z mocy prawa na własność Parafii Katolickiej w J.. Po rozpatrzeniu odwołania z dnia 26 marca 1991 r. wniesionego przez [...] S. [...] w J., Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...] uchylił decyzję Wojewody Katowickiego z dnia [...] marca 1991 r. w części dotyczącej nieruchomości położonej w J., oznaczonej obecnie jako działka ewidencyjna nr [...]/7 o powierzchni [...] m2 i odmówił stwierdzenia przejścia tej nieruchomości z mocy prawa na własność Parafii Katolickiej w J., nie wyjaśniając, która z kościelnych osób prawnych była uprawniona do wystąpienia z przedmiotowym wnioskiem. Ponadto Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] grudnia 2004 r. odmówił stwierdzenia przejścia spornej nieruchomości na własność jeszcze innej parafii, oznaczonej bardzo ogólnie - Parafii Katolickiej w J. nie określając nazwy tej parafii. W ocenie Sądu powyższe braki formalne spowodowały, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów KPA, a w szczególności art. 7, art. 30, art. 64 § 2 i art. 77, w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy.