Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Żmich Sędziowie WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Dorota Apostolidis (spr.) Protokolant referent Marcin Sieradzki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2018 r. sprawy ze skargi Gminy [...] na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Ministra Inwestycji i Rozwoju na rzecz Gminy [...] kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Inwestycji i Rozwoju decyzją z dnia [...] kwietnia 2018 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Gminy [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2016 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Pismem z dnia [...] września 2014 r. Wójt Gminy [...] wystąpił do Wojewody [...] o stwierdzenie nabycia przez Gminę [...] z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. własności nieruchomości zajętej pod fragment drogi publicznej nr [...], położonej w obrębie [...], jedn. ewid. [...], oznaczonej jako część działki nr [...], objętej księgą wieczystą KW nr [...].
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r. odmówił stwierdzenia nabycia przez Gminę [...] z dniem 1 stycznia 1999 r. z mocy prawa w trybie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm., dalej jako ustawa) prawa własności ww. nieruchomości oznaczonej jako część działki nr [...], wskazując w uzasadnieniu na brak dokumentów potwierdzających władztwo publicznoprawne.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła Gmina [...].
Po rozpatrzeniu odwołania Minister Inwestycji i Rozwoju utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Minister przytoczył treść art. 73 ust. 1 ustawy i wyjaśnił, że nabycie własności nieruchomości z mocy prawa na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy nastąpiło jeżeli w dniu 31 grudnia 1998 r. spełnione zostały łącznie następujące przesłanki: 1) nieruchomość nie była własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, 2) nieruchomość była zajęta pod drogę publiczną,
3) nieruchomość pozostawała we władaniu Skarbu Państwa bądź jednostek samorządu terytorialnego. Minister wyjaśnił również, że przepis art. 73 ust. 1 ustawy ma charakter wywłaszczeniowy i dotyczy sytuacji, gdy w dniu 31 grudnia 1998 r. prawo własności było uregulowane na rzecz innych podmiotów prawnych niż Skarb Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, przy istnieniu publicznego władztwa nad nieruchomością. Stosując ten przepis organ bada wyłącznie spełnienie przesłanek w nim wymienionych na dzień 31 grudnia 1998 r.
Minister podał, że z akt sprawy wynika, iż w dniu 31 grudnia 1998 r. działka nr [...] stanowiła własność U.I. Aktualnie prawo własności przedmiotowej nieruchomości wpisane jest w księdze wieczystej nr [...] na rzecz Gminy [...], na podstawie decyzji Starosty [...] z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...] o zezwoleniu na realizację drogi.
Organ wskazał, że w dniu 31 grudnia 1998 r. działka nr [...] nie stanowiła własności Skarbu Państwa ani jednostki samorządu terytorialnego.
Minister zaznaczył, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych zawarte w art. 73 ust. 1 ustawy sformułowanie "nieruchomości zajęte pod drogi publiczne" oznacza nieruchomości, na których urządzono drogę, którą następnie zaliczono do odpowiedniej kategorii dróg publicznych, przy czym fakt ten musiał mieć miejsce przed 1 stycznia 1999 r. Stosownie natomiast do regulacji zawartej w art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, również w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 1998 r. (Dz. U. z 1985 r., Nr 14, poz. 60 z późn. zm.), drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie tej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.