Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska (spr.) Sędziowie: WSA Daniela Kozłowska WSA Maria Tarnowska Protokolant Jolanta Dominiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi I. J. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżoną decyzją z [...] lipca 2009 r. nr [...] Minister Pracy i Polityki Społecznej działając na podstawie art. 138 § 1 kpa oraz art. 131 ust. 3 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez I. J. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] maja 2009 r., nr [...], wymierzającej karę pieniężną w wysokości [...] zł za prowadzenie bez wymaganego zezwolenia w ramach działalności gospodarczej placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom w podeszłym wieku, przewlekle chorym oraz niepełnosprawnym, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że w związku z powziętą przez [...] Urząd Wojewódzki informacją, iż pod adresem ul. [...] w W. działa placówka zapewniająca całodobową opiekę osobom w podeszłym wieku, przewlekle chorym lub niepełnosprawnym pod nazwą "[...]", zespół inspektorów Wydziału [...] Urzędu Wojewódzkiego przeprowadził 17 grudnia 2007 r. w placówce tej kontrolę, której przedmiotem było zbadanie standardu obowiązujących usług świadczonych przez placówkę. W wyniku kontroli stwierdzono, iż placówka nie spełnia standardu określonego w art. 68 ust. 4 i 5 ustawy o pomocy społecznej. Podstawową barierą architektoniczną był brak windy. Stwierdzono również nieodpowiednią liczbę łazienek i toalet w stosunku do liczby mieszkańców. Ponadto 3 osoby mieszkały we wnękach wydzielonych z ciągów korytarzowych. W dniu kontroli w placówce przebywały 22 osoby. Były to osoby w podeszłym wieku oraz przewlekle somatycznie chore. Stwierdzono również, iż kontrolowana placówka nie posiada wymaganego zezwolenia wojewody. Z kontroli został sporządzony protokół, który następnie został podpisany przez inspektorów Wydziału oraz przez I. J. - kierownika placówki.

W związku z powyższym w dniu 7 marca 2008 r. Wydział [...] wystosował pismo do I. J., w którym zalecił podjęcie działań w celu uzyskania zezwolenia wojewody na prowadzenie działalności placówki. We wskazanym piśmie wspomniano także o konieczności złożenia właściwego wniosku wraz z odpowiednimi dokumentami. Strona została również pouczona o treści art. 130 ust 2 ustawy o pomocy społecznej, że za prowadzenie bez zezwolenia placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom w podeszłym wieku, przewlekle chorym lub niepełnosprawnym grozi kara pieniężna w wysokości [...] zł. Powyższe pismo strona otrzymała 19 marca 2008 r.

W dniu 21 lutego 2008 r. do Wydziału [...] wpłynął wniosek I. J. o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom w podeszłym wieku, przewlekle chorym lub niepełnosprawnych pod nazwą Pensjonat [...] w W. przy ul. [...].

Z uwagi na braki formalne wniosku strona została wezwana do uzupełnienia braków w terminie 14 dni, informując jednocześnie o konsekwencji niezachowania wskazanego terminu.

Wobec tego, iż wnioskodawczyni nie dołączyła wymaganych dokumentów Wojewoda [...] wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie prowadzenia bez zezwolenia wojewody, placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom w podeszłym wieku, przewlekle chorym lub niepełnosprawnym pod nazwą Pensjonat [...] w W., przy ul. [...], o czym zawiadomił stronę pismem z tego samego dnia.

Strona 1/5