Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Przybysz Sędziowie: WSA Anna Wesołowska WSA Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Aleksandra Borkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2015 r. sprawy ze skargi J. B. i M. B. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania oddala skargę.
I. Stan faktyczny
1. Minister Skarbu Państwa postanowieniem z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...], po rozpoznaniu wniosku M. B. i J. B., odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności zarządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z [...] maja 1992 r. w sprawie likwidacji przedsiębiorstwa państwowego Zakłady Porcelany [...] "[...]" w [...], w celu jego prywatyzacji oraz decyzji Ministra Przemysłu i Handlu z dnia [...] września 1992 r. w sprawie uznania przedsiębiorstwa państwowego Zakłady Porcelany [...] "[...]l" za zlikwidowane.
Minister uznał, że powołane akty podejmowane w procesie likwidacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nie miały charakteru administracyjnego.
2. Po rozpoznaniu wniosku skarżących o ponowne rozpatrzenie sprawy, Minister Skarbu Państwa postanowieniem z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...], utrzymał w mocy powyższe postanowienie. W uzasadnieniu postanowienia Minister stwierdził, że zarówno zaskarżone zarządzenie, jak i decyzja, nie odnosiły się bezpośrednio, ani pośrednio do interesu prawnego skarżących, tj. ich sfery uprawnień i obowiązków. Sama okoliczność braku możliwości skorzystania przez skarżących z nabycia lokalu mieszkalnego na warunkach ustawy z 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz. 24 ze zm.) nie może być rozpatrywana w kontekście postanowień zawartych w zaskarżonym zarządzeniu i decyzji. Tym samym, ocenie organu, konieczne stało się wydanie postanowienia na podstawie art. 61a § 1 Kpa.
3. Skarżący nie zgodzili się z tym rozstrzygnięciem i złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W skardze wyjaśnili, że ich interes do żądania stwierdzenia nieważności wynika z art. 63 Konstytucji RP. Ponadto, ich zdaniem, cały proces prywatyzacji przedsiębiorstwa miał na celu ominięcie obowiązujących przepisów prawa, aby spółka prywatna z dniem 1 czerwca 1992 r. stała się właścicielem budynków przedsiębiorstwa i użytkownikiem wieczystym gruntów. W dalszej części skargi skarżący wskazują, że jako najemcy lokalu utracili prawo do jego wykupu na preferencyjnych zasadach.
Skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonych postanowień Ministra Skarbu Państwa, ewentualnie o stwierdzenie nieważności postanowień Ministra Skarbu Państwa.
4. W odpowiedzi na skargę Minister Skarbu Państwa wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując swoje stanowisko w sprawie.
II. Uzasadnienie prawne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
1. Skarga jest całkowicie nieuzasadniona. Stan faktyczny w sprawie jest bezsporny, dlatego Sąd akceptując ustalenia faktyczne dokonane przez organ dokonał kontroli zaskarżonego postanowienia i poprzedzającego go postanowienia pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że w zakresie dokonywanej kontroli Sąd zbadał, czy organ administracji, orzekając w sprawie, nie naruszył prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Należy dodać, że zgodnie z treścią art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270, ze zm.; dalej jako: "Ppsa") Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi.